“Everything is figureoutable” διάβασα κάπου. “Figureoutable”: από το φραστικό ρήμα “figure out”, που σημαίνει “ανακαλύπτω τη λύση σε κάτι που με απασχολεί”. Μου άρεσε τόσο πολύ, που το ανάρτησα μέχρι και στο Ιnstagram: “Όλα έχουν τη λύση τους”.
Η φράση αυτή αποδείχθηκε ότι αποτελεί (και) τίτλο ενός best-seller των New York Times, συγγραφέας του οποίου είναι η Marie Forleo, μια Αμερικανίδα life coach (“προπονήτρια ζωής”, επί το ελληνικότερον), με τη δική της λαοφιλή εκπομπή, στο διαδικτυακό κανάλι Marie TV. Έχει σώσει πολλούς αναγνώστες το βιβλίο, λέει, βοηθώντας τους να βρουν λύσεις στα αδιέξοδά τους και να δουν επιτέλους προκοπή στη ζωή τους.
Πόσα και πόσα –αθάνατα– τραγούδια δεν έχουν γραφτεί, στην προσπάθεια να βρεθεί λύση σε όλα αυτά που μας βασανίζουν: “Θέλω να βγω, απ’ τ’ αδιέξοδο αυτό θέλω να βγω / μα τους ανθρώπους τους φοβάμαι, κι είν’ αλήθεια…”, “Έχω δίλημμα ποιον δρόμο να διαλέξω / η απόφαση ποια είναι η σωστή…” κ.λπ., κ.λπ.
Για να φτάσουμε, τελικά, στον παραλογισμό: “Κάνε ένα θαύμα τζίνι / να γυρίσει εκείνη / έχω καημό πολύ μεγάλο…” (ναι, ναι… κι όμως…)
Σκέφτομαι, λοιπόν, αυτό που λέει ο Γιάννης Κωτσής, ο γυμναστής φυσικής κατάστασης της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου, σ’ αυτό το τεύχος: το κλειδί για ουσιαστικά αποτελέσματα είναι η εξατομίκευση. Η λύση είναι διαφορετική για τον καθένα και προσαρμόζεται πάντα στις δικές του, ξεχωριστές, ανάγκες. Ο Γιάννης, βέβαια, μιλάει για την προσπάθεια να διατηρηθούμε σε μια καλή σωματική κατάσταση. Αλλά, αν το καλοσκεφτεί κανείς, δεν είναι κι αυτό ένα προσωπικό project που απαιτεί συγκεκριμένο “σχέδιο δράσης”;
Άρα, μια μικρή παραλλαγή μάλλον καθιστά σωστότερη τη φράση: “Όλα έχουν –τη δική μας– λύση”. Και ίσως αυτή να είναι και η μικρή μου διαφωνία με διάφορα “θέσφατα” που “αλλάζουν ζωές”:
- Γίνε αυτό που πιστεύεις, είπε η Όπρα Γουίνφρεϊ.
Κι αν εγώ πιστεύω ότι είμαι για τη NASA, αυτό σημαίνει κιόλας ότι είμαι όντως; Η επικαιρότητα απέδειξε πως… όχι.
- Λύσε τους κάβους. Σαλπάρισε μακριά από το σίγουρο λιμάνι, είπε ο Μαρκ Τουέιν.
Αν, όμως, είμαι ένα άτομο που στο σπίτι έχω κι άλλους, εξαρτώμενους από μένα, μια τέτοια “επανάσταση” θα με αναγεννήσει ή, το πιθανότερο, θα με καταστρέψει (και, μαζί μ’ εμένα, και τους υπόλοιπους);
- H πραγματική ικανοποίηση δεν προέρχεται από αυτά που λαμβάνουμε· προέρχεται από αυτά που δίνουμε, λέει η –νέα φίλη– Marie Forleo.
Κι όμως… όσο όμορφα κι αν νιώθουμε όταν δίνουμε, είναι ανθρώπινο να νιώσουμε κάποτε την ανάγκη και να πάρουμε. Κι αυτό δεν είναι ντροπή να το παραδεχτούμε.
“Everything is figureoutable”, λοιπόν. Ειδικά το πώς θα αναγνωρίσουμε τις πραγματικές ανάγκες και δυνατότητές μας, προτού πάρουμε καθοριστικές αποφάσεις. Τουλάχιστον αν θέλουμε το “τζίνι” να παραμείνει απλά μια… ραδιοφωνική επιτυχία(;)
Μαρία Λυσάνδρου
m.lysandrou@tpb.gr
