Ακριβώς ένα χρόνο πριν, στο πρώτο τεύχος του Plan Be, έγραφα για τη μιζέρια που μας έχουν επιβάλει, για το απαγορευτικό που έχουν “ρίξει” στην ελπίδα και το προσωπικό μας όραμα, για το χιούμορ μας, το οποίο παγιδεύτηκε κάπου μεταξύ ανασφάλειας και θυμού.
Ένα χρόνο μετά, τα πράγματα παραμένουν ακριβώς τα ίδια. Πάλι βρισκόμαστε σε αναμονή για το κλείσιμο μιας αξιολόγησης, για νέα μέτρα, για εκλογές, για κάτι που δεν ξέρουμε πότε, πώς και από πού θα μας έρθει.
Ωστόσο, θα επιμείνω ότι εμείς μπορούμε να γίνουμε η αρχή της αλλαγής που περιμένουμε να έρθει. Ο Αντώνης Τσαπατάκης, που φιλοξενούμε σε αυτό το τεύχος, είναι ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα του τρίπτυχου “πίστη – δύναμη – αλλαγή”. “Η αποδοχή αυτού που σου συμβαίνει, σημαίνει ότι συνεχίζεις να ζεις”, λέει και όλα ξεκινούν ακριβώς από αυτό το σημείο. Αποδέχεσαι και συνεχίζεις.
Αν αφήσεις να σε παρασύρει μια δυσκολία που συναντάς στο δρόμο σου ή το γενικότερο κλίμα απαισιοδοξίας και παραίτησης που σε περιτριγυρίζει στην καθημερινότητά σου, τότε έχεις χάσει το παιχνίδι.
Όλοι είμαστε εν δυνάμει πρωταθλητές. Κι αυτό το αποδεικνύουν πολλοί άνθρωποι γύρω μας, που αναζητούν δημιουργικές διεξόδους και ψάχνουν το καλύτερο, το ομορφότερο, το πιο φωτεινό κομμάτι μέσα από τη μουντάδα που μας περιτριγυρίζει. Ακόμη και αυτοί που βρίσκουν εναλλακτικές λύσεις μέσω της μετανάστευσης, ώστε να συνεχίσουν να ονειρεύονται, δείχνουν πως δεν θέλουν να συμβιβαστούν με κάτι που δεν τους ταιριάζει ή να παραιτηθούν ρίχνοντας ευθύνες στην κακή τους την τύχη, στους πολιτικούς, στους γείτονες, στους φίλους, στους εχθρούς.
Η παραίτηση είναι η εύκολη λύση. Η προσπάθεια είναι η δύσκολη, αλλά αυτή που παράλληλα σου δίνει στόχο και προοπτική.
Κι εμείς εδώ, συνεχίζουμε να σχεδιάζουμε, να δημιουργούμε, να ελπίζουμε, να κοντράρουμε το αρνητικό κλίμα γύρω μας. Η παρέα μεγαλώνει, με τη Μαρία Λυσάνδρου να αναλαμβάνει την διεύθυνση σύνταξης του περιοδικού, αλλά και νέους συνεργάτες που έρχονται για να προσθέσουν αυτό το κάτι παραπάνω που “επιβάλλεται”, όταν θες να προχωρήσεις μπροστά, να γίνεις καλύτερος και να συνεχίσεις να κρατάς τη ζωή στα χέρια σου…
Θεόδουλος Παπαβασιλείου
