I’m Positive | Απόψεις - planbemag.gr
Plan Be Mag
Απόψεις

I’m Positive

Επιστρέφοντας σήμερα σπίτι με το μετρό, είχα απέναντί μου έναν κύριο γύρω στα 50, ο οποίος παραχώρησε αμέσως τη θέση του σε έναν μεγάλο κύριο με εμφανή αστάθεια γύρω στα 80, μόλις τον είδε να μπαίνει. Όταν η θέση δίπλα στον ηλικιωμένο κύριο άδειασε, ο 50άρης κύριος κάθισε, με αποτέλεσμα οι δυο τους να πιάσουν την κουβέντα, συζητώντας για τις γιορτές και την οικονομική δυσχέρεια στην αγορά. Ο δε νεότερος κύριος έλεγε ότι αποφάσισε να ανοίξει “τώρα, στα γεράματα” ένα μαγαζί, το οποίο όμως τον οδήγησε να δουλεύει πρωί-βράδυ, χωρίς να βλέπει προκοπή.

Ο ηλικιωμένος κύριος τον άκουγε σιωπηλός και, όταν σε κάποια στιγμή σηκώθηκε, γύρισε προς τον 50άρη κύριο και έκανε το εξής τρυφερό: του χάιδεψε τα μαλλιά (!), λέγοντάς του ενθαρρυντικά “Καλή πρόοδο, παιδί μου…”.

Ποια είναι, λοιπόν, η μέση αντίδραση ενός μέσου σημερινού ανθρώπου σε μια τέτοια συζήτηση; Γκρίνια, γκρίνια… Για το ότι δεν έχει λεφτά, για τη λάθος επιλογή του να ανοίξει επιχείρηση τέτοια περίοδο, για την κούραση που τον καταβάλλει.

Κι όμως, ο ηλικιωμένος κύριος συνόψισε με μια φράση τη θεωρία του “Be Positive”: δεν είπε ούτε το μίζερο “Υπομονή…”, ούτε το συγκαταβατικό “Έχεις δίκιο…”, ούτε το επικριτικό “Μα τι την ήθελες κι εσύ τη νέα επιχείρηση σε τέτοια ηλικία;”.

Του είπε απλά “Κοίτα μπροστά, προόδευσε!”.

Είναι φοβερό το πόσο οι άνθρωποι αναλωνόμαστε συνεχώς σε αρνητικές σκέψεις και συμπεριφορές, ξεχνώντας ότι ο χρόνος κυλά· ότι δεν έχουμε την πολυτέλεια να σπαταλάμε ούτε ένα πολύτιμο λεπτό μας γκρινιάζοντας συνεχώς, ψάχνοντας αφορμές για να μιζεριάσουμε, μαλώνοντας, πληγώνοντας ανθρώπους – πληγώνοντας εμάς…

Κι όμως, είναι τεράστια ψυχική λύτρωση (ναι, αυτή είναι η λέξη) το να είσαι θετικός απέναντι στις καταστάσεις, ακόμα κι αν οι συνθήκες δείχνουν ζοφερές: Αν βλέπεις εκείνο το μικρό λουλουδάκι που ανθίζει δειλά-δειλά, και όχι το κατάξερο χωράφι γύρω του. Αν ξυπνάς ένα χειμωνιάτικο πρωί και επιλέγεις να δεις την ομορφιά ενός συννεφιασμένου ουρανού, και όχι την έλλειψη ήλιου. Αν μαθαίνεις να αγαπάς και να αποδέχεσαι τον άνθρωπο απέναντί σου, χωρίς να κολλάς στο διαφορετικό χρώμα δέρματος, στη διαφορετική θρησκεία ή στον διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό του.

Σκεφτόμουν (μάλλον αυθαίρετα) ότι η Αρχαία Ελληνική Γλώσσα αντικατοπτρίζει πολύ εύστοχα την όλη φιλοσοφία του πράγματος μέσα από το σχήμα λιτότητος, δίνοντας σε κάποιες περιπτώσεις ένα μάθημα… σωστής θέασης των πραγμάτων: αισιόδοξος είναι ο “μη απαισιόδοξος”, αποδεκτός ο “μη περιθωριοποιημένος”, θετικός ο “μη αρνητικός”. Έτσι, η άρνηση έρχεται εδώ να εκφράσει μια θετική σημασία, το “κακό” έρχεται να υπηρετήσει το “καλό”. Έτσι, το “μη ξερό” είναι εκείνο το ανθισμένο λουλουδάκι…

Και ένα τέτοιο σχήμα λόγου δεν θα υπήρχε ποτέ τυχαία στη γλώσσα που αποτύπωσε τις πρώτες φιλοσοφικές αναζητήσεις του ανθρώπου.

Μαρία Λυσάνδρου
m.lysandrou@tpb.gr