Παραλίες
Προσέχετε σε ποια νερά κολυμπάτε! Το ΠΑΚΟΕ (Πανελλήνιο Κέντρο Οικολογικών Ερευνών), μετά από έρευνα στις ελληνικές παραλίες, σημειώνει:
- Όταν η θάλασσα πρασινίζει, τότε είναι γεμάτη σάπια φύκια και πλαγκτόν.
- Όταν η επιφάνειά της ιριδίζει, τότε είναι γεμάτη πετρέλαιο, πίσσες, λάδια, απόβλητα βόθρων.
- Όταν οι ακτές είναι γεμάτες σκουπίδια, υπάρχει πιθανότητα και η ίδια η θάλασσα να είναι μολυσμένη.
- Τα ακάθαρτα νερά είναι πάντα εστίες μικροβίων.
Πισίνες
Οι κυριότεροι παθογόνοι μικροοργανισμοί που μολύνουν την πισίνα είναι οι σιγγέλες, το εντεροαιμορραγικό κολοβακτηρίδιο, ιοί όπως αδενοϊοί, ο ιός της ηπατίτιδας Α, αλλά και διάφορα παράσιτα. Επιπλέον, η λεγιονέλα, καθώς και η ψευδομονάδα, μπορεί να αποτελούν αίτιο λοίμωξης, κυρίως σε συστήματα ζεστού νερού που δημιουργούν υδρατμούς, όπως Spa κ.λπ. Τέλος, μύκητες, όπως δερματόφυτα, μπορεί να μολύνουν τους κολυμβητές.
Βασικά, τα μικρόβια προέρχονται από ρύπανση του νερού της πισίνας από ανθρώπινα περιττώματα, είτε άμεσα από τους λουόμενους, είτε έμμεσα από τη χρήση μη ασφαλούς νερού για την πλήρωση της πισίνας, είτε ακόμα και από μόλυνση του νερού με περιττώματα πουλιών, τρωκτικών ή άλλων ζώων. Άλλη πηγή προέλευσης μικρο-οργανισμών (κυρίως ιών και μυκήτων) μπορεί να είναι το δέρμα λουομένων ή των εργαζομένων κ.λπ. που έρχονται σε επαφή με το νερό.
Σημειώνεται ότι δυνητική εστία μόλυνσης –κυρίως για τις δερματομυκητιάσεις–, εκτός από το νερό, ενδέχεται να είναι και οι μολυσμένες επιφάνειες, αντικείμενα κοινής χρήσης, αλλά και η άμεση επαφή μεταξύ των λουομένων. Πάντως, αν και αυτό καθαυτό το νερό μπορεί αποτελεί εστία λοίμωξης, οι μυκητιάσεις μεταδίδονται κυρίως από την άμεση επαφή ή από κοινή χρήση αντικειμένων (πετσέτες, καθίσματα κ.λπ.).
Οι ασθένειες που μεταδίδονται μέσω των ανακυκλούμενων νερών (πισίνες, τζακούζι), εκδηλώνονται με μολύνσεις των αυτιών, του δέρματος, του αναπνευστικού και των ματιών. Συνηθέστερη εκδήλωση αποτελεί η διάρροια από μικρόβια όπως το κρυπτοσπορίδιο, η σιγκέλλα και το κολοβακτηρίδιο.
Αν γίνεται με βάση τις οδηγίες, η χλωρίωση οπωσδήποτε προστατεύει. Σημειώνεται, πάντως, ότι παράσιτα, όπως η λάμβλια και το κρυπτοσπορίδιο, εμφανίζουν αντοχή στην χλωρίωση. Όταν, λοιπόν, έχουν εμφανιστεί κρούσματα λοιμώξεων από αυτά τα παράσιτα, πρέπει η απολύμανση της δεξαμενής να γίνεται με άλλο τρόπο.
Με λίγα λόγια: Συγκρίνεται η καθαρή θάλασσα;
Ωτίτιδα κολυμβητή
Εξωτερική ωτίτιδα είναι η μόλυνση του δέρματος στο κανάλι του εξωτερικού αυτιού. Λέγεται και “αυτί του κολυμβητή”, γιατί το παθαίνουν πολύ συχνά οι κολυμβητές, όπως και τα παιδάκια, το καλοκαίρι που περνούν αρκετή ώρα στη θάλασσα ή την πισίνα.
Το πιο συχνό σύμπτωμα είναι ο πόνος στο αυτί. Μπορεί το παιδί να παραπονιέται ότι θέλει να ξύνει το αυτί του ή να νιώθει κάψιμο. Πρέπει να απευθυνθείτε στον γιατρό και να έχετε υπ’ όψιν ότι, για μερικές μέρες, πρέπει να αποφεύγετε να βρέξετε την περιοχή (στο λούσιμο ή στη θάλασσα) – ή, έστω, να προστατεύετε το αυτί σας με κάποιο τρόπο.
Σπορ στην παραλία και άσκηση
> Κολύμπι
Για πολλούς δεν είναι αυτονόητο. Θα έχετε παρατηρήσει ότι ξοδεύουν το 95% του χρόνου σε επίμονη ηλιοθεραπεία, ενώ η είσοδος στη θάλασσα δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από μια νότα δροσιάς για τη συνέχιση της ηλιοθεραπείας. Η παραλία ενδείκνυται για αρκετές αερόβιες και αναερόβιες δραστηριότητες, που μπορούν να μας χαρίσουν εξαιρετική φυσική κατάσταση.
Κορυφαία αερόβια άσκηση είναι η κολύμβηση, αφού γυμνάζει όλες τις μυϊκές ομάδες του σώματος. Πολύ σημαντικό πλεονέκτημα της κολύμβησης είναι ότι η εκτέλεση των ασκήσεων στη θάλασσα μειώνει σημαντικά την πιθανότητα τραυματισμού, λόγω του μειωμένου βάρους του σώματος μέσα στο νερό.
> Βόλτα στην αμμουδιά
Μια δεύτερη επιλογή είναι η βόλτα στην αμμουδιά. Βγάλτε τα παπούτσια και περπατήστε, αφού βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν γυαλιά ή άλλα αιχμηρά αντικείμενα. Συνολικά, ο περίπατος πρέπει να διαρκέσει 20-30 λεπτά, με γρήγορο βηματισμό. Αν νιώσετε τις γάμπες σας “σφιχτές”, προτιμήστε να περπατήσετε εκεί όπου φτάνει το κύμα και η άμμος είναι υγρή. Είναι πιο εύκολο και λιγότερο κουραστικό. Πολύ καλή είναι η εναλλαγή – να περπατάτε δηλαδή εναλλάξ, στη στεγνή και στην υγρή άμμο.
> Beach volley
Οργανώστε με την παρέα σας έναν αυτοσχέδιο αγώνα βόλεϊ που θα γυμνάσει όλο σας το σώμα και, κυρίως, τα χέρια και τους ώμους. Αν η παραλία δεν διαθέτει φιλέ, απλώς κάντε έναν κύκλο και ξεκινήστε. Για να είναι πιο εύκολο το παιχνίδι, μπορείτε να παίξετε στην υγρή άμμο. Αν σας αρέσουν τα “δύσκολα” και το επιτρέπει η μορφή του βυθού, μπείτε στη θάλασσα μέχρι τα γόνατα.
> Ρακέτες
Μαζί με το βόλεϊ, οι ρακέτες αποτελούν το πιο δημοφιλές παιχνίδι στην παραλία. Βρείτε ένα ήσυχο σημείο, για να μην ενοχλείτε. Διαλέξτε την απόσταση που σας βολεύει και ζητήστε από τον συμπαίκτη σας να μη στέλνει την μπάλα πάνω σας, για να μετακινείστε στην άμμο και να γυμνάζεστε περισσότερο. Μπορείτε να διοργανώσετε και μίνι πρωταθλήματα με την παρέα σας, για μεγαλύτερο σασπένς.
> Ποδήλατο θαλάσσης
Μια ημίωρη ή ωριαία βόλτα με θαλάσσιο ποδήλατο θα γυμνάσει αποτελεσματικά τα πόδια σας. Δεν είναι ανάγκη να ποδηλατείτε συνέχεια. Κάθε 10 λεπτά μπορείτε να διακόπτετε και να κάνετε μια δροσερή βουτιά. Χρειάζεται, όμως, προσοχή. Μην απομακρύνεστε υπερβολικά από την ακτή (σκεφτείτε και την επιστροφή) και μάθετε αν υπάρχουν θαλάσσια ρεύματα στην περιοχή.
> Θαλάσσιο Σκι
Το σκι είναι ίσως ο πιο διασκεδαστικός τρόπος να απολαύσετε τη θάλασσα. Δεν έχετε ξανακάνει σκι; Ποτέ δεν είναι αργά! Μπορείτε φέτος να κάνετε την πρώτη σας προσπάθεια!
Δεν απομακρυνόμαστε από την ακτή, ούτε βεβαίως κινούμαστε ανάμεσα στα… κεφάλια των λουομένων. Κατά την απομάκρυνση υπάρχει πάντα και το θέμα της επιστροφής, τα θαλάσσια ρεύματα ή ένα ξαφνικό κύμα που μπορούν να αλλάξουν τη ροή μιας μικρής και αθώας βόλτας. Προσέχουμε, επίσης, να μην κινούμαστε σε σημεία που διασχίζουν πλοία ή μικρότερα σκάφη. Το καπέλο και ένα μακό μπλουζάκι που θα το βρέχουμε συχνά, είναι απαραίτητα.
