Όχι, δεν θα ευχηθούμε από τώρα “καλό χειμώνα”. Για όλους μας είναι δύσκολες οι πρώτες μέρες του φθινοπώρου. Ωστόσο, είτε επιστρέφουμε στα πανεπιστημιακά έδρανα, είτε γυρνάμε στη δουλειά για μια νέα σεζόν, ας φροντίσουμε να προστατεύσουμε το σώμα μας και ας απολαύσουμε αυτό το restart!
τoυ Μιχάλη Σαμαρά
Μέσα μας γνωρίζουμε πως κάθε τέλος είναι μια νέα αρχή και έχουμε αποφασίσει πως δεν θα μιζεριάσουμε για την εποχή που φεύγει. Ας δούμε με άλλο μάτι, λοιπόν, την εποχή που έρχεται, το φθινόπωρο (δεν είπα χειμώνα, δεν είπα χειμώνα).
Πες μου πώς πέρασες το καλοκαίρι, να σου πω πώς είσαι (σωματικά)
Την επανεκκίνηση πρέπει να την κάνει τόσο το πνεύμα μας, όσο και το σώμα μας. Για να ξεκινήσουμε σωστά, θα πρέπει να δούμε τι ακριβώς αφήσαμε πίσω μας.
Αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί, θα δούμε πως οι άνθρωποι στις διακοπές χωρίζονται χοντρικά σε δυο κατηγορίες, σε ό,τι αφορά τη σωματική τους δραστηριότητα: σε εκείνους που αγαπάνε τα θαλάσσια σπορ και είναι γενικώς πολύ δραστήριοι, και σε εκείνους που αναζητούν κυρίως τη χαλάρωση.
Οι πρώτοι το καλοκαίρι γυμνάζονται περισσότερο. Μπορεί να μην πηγαίνουν γυμναστήριο, αλλά επιδίδονται συνήθως στο αγαπημένο τους καλοκαιρινό σπορ (ρακέτες, wind surfing, kite, θαλάσσιο σκι, υποβρύχιο ψάρεμα, καταδύσεις κ.λπ.). Παράλληλα, θέλουν να εξερευνήσουν και το νησί με τα πόδια σοκάκι-σοκάκι ή να ανεβούν σε εκείνο το απόκρημνο μοναστήρι. Μ’ αυτά και μ’ αυτά, γυμνάζεται το σώμα τους και νιώθουν μια ευεξία που, αν μη τι άλλο, πρέπει τώρα να διατηρήσουν ή και να την αυξήσουν.
Φυσικά, υπάρχουν και εκείνοι που το καλοκαίρι χαλαρώνουν ψυχή τε και, κυρίως, σώματι. Από τη μια, τα κλαμπ σάντουιτς και τα μοχίτο στην ξαπλώστρα. Από την άλλη, το τάβλι, τα ούζα και τα χταποδάκια δίπλα στο κύμα… Έτσι, έρχεται το σώμα και ζητάει διακαώς εκείνο το restart που λέγαμε. Όσοι ανήκουν στην κατηγορία αυτή θα πρέπει να καταβάλουν μεγαλύτερη προσπάθεια για να επαναφέρουν το μαυρισμένο μεν, αγύμναστο δε κορμάκι τους σε μια καλύτερη φυσική κατάσταση.
Οι συνέπειες της επιστροφής στην καθιστική ζωή
Μην ξεχνάμε πως και οι δύο κατηγορίες θα επιστρέψουν σε συνθήκες που καταπονούν το σώμα, από τα πόδια μέχρι το κεφάλι. Οι συνέπειες της καθιστικής εργασίας είναι εμφανείς στο μεγαλύτερο ποσοστό των εργαζομένων και των φοιτητών που ζουν και δουλεύουν υπό αυτές τις συνθήκες. Η γνωστή ως “καθιστική ζωή” μπορεί να καταπονήσει ή ακόμα και να τραυματίσει τον αυχένα, τη μέση, τα πέλματα, τα χέρια, ακόμα και τα μάτια.
Είναι, δε, διαπιστωμένο ότι η επιστροφή στα γραφεία ή και στα έδρανα των πανεπιστημίων για πολλούς συνοδεύεται με αυχενικά σύνδρομα, αρθρίτιδες, τενοντίτιδες, μυοσκελετικές κακώσεις, πόνους σε μέση, πλάτη, ακόμα και στα πόδια. Πόνους που πηγάζουν, κατά κύριο λόγο, από την ανεπαρκή αιμάτωση των συγκεκριμένων περιοχών και φυσικά… από την κακή στάση του σώματος στην καρέκλα.
Μέσα σε όλα, πρέπει να υπολογίσουμε και τα βάρη που προστίθενται από το φθινόπωρο στη ζωή μας. Όλοι κουβαλάμε από κάτι – μεταφορικά και κυριολεκτικά… Οι μαθητές σηκώνουν βαριές τσάντες με σχολικά βιβλία, οι φοιτητές τα laptop και κάτι τόμους από το μάθημα, οι γονείς πότε τις τσάντες των παιδιών, πότε τα ψώνια του σουπερμάρκετ. Κάθε ένα από αυτά επιβαρύνει αρκετά τη μέση και τη σπονδυλική στήλη, και είναι καλό να δώσουμε από την αρχή την απαραίτητη προσοχή στα σημάδια.
Ας πάρουμε, για παράδειγμα, την ευαίσθητη κατηγορία των παιδιών. Σε σχετική έρευνα που αφορούσε 3.457 παιδιά, διαπιστώθηκε ότι το 64% είχε αισθανθεί πόνο στη μέση. Συγκεκριμένα, το 41% ομολόγησε ότι ο πόνος αυτός εμφανιζόταν κάθε φορά που μετέφεραν τη σχολική τσάντα και εξαφανιζόταν μόλις έβγαζαν την τσάντα από την πλάτη τους.
Η λύση είναι σχεδόν πάντα η άσκηση!
Το έχουμε ακούσει και το έχουμε διαβάσει πάρα πολλές φορές. Κι όμως, πολλοί δεν βρίσκουν ούτε τον χρόνο, ούτε τον τρόπο, να βάλουν έστω την ήπια άσκηση στη ζωή τους.
Στους ανθρώπους αυτούς, θα προτείνουμε μικρές αλλαγές που, στο πέρασμα του χρόνου, μπορούν να κάνουν μεγάλη διαφορά. Μπορούμε να ξεκινήσουμε με μικρές αλλαγές κάθε μέρα και να βάλουμε την αγαπημένη μας άσκηση κάπου μέσα στο σαββατοκύριακο.
Πρώτα από όλα, πρέπει να καταργήσουμε το ασανσέρ. Όσο πιο ψηλά ανεβαίνουμε για τη δουλειά ή το σπίτι, τόσο μεγαλύτερη η ευκαιρία για άσκηση. Τα ψώνια που ίσως έχουμε μαζί μας δεν είναι δικαιολογία για να το αναβάλουμε. Τα στέλνουμε με το ασανσέρ και ανεβαίνουμε εμείς με τις σκάλες.
Με την ίδια λογική, παρκάρουμε το αυτοκίνητό μας πιο μακριά ή κατεβαίνουμε σε άλλη στάση στα ΜΜΜ, προκειμένου να δώσουμε στον εαυτό μας την ευκαιρία να περπατήσει 20 λεπτά. Μπορεί να φαίνονται λίγα, όμως είναι αρκετά για να ξεκαθαρίσει η σκέψη και να “ξεσκουριάσει” το κορμί μας.
Το σαββατοκύριακο μπορούμε να επιλέξουμε μια δραστηριότητα που πάντα αγαπούσαμε, αλλά την έχουμε παραμελήσει. Μπορούμε, για παράδειγμα, να γραφτούμε σε μια σχολή χορού ή σε έναν περιπατητικό σύλλογο, ή να βγάλουμε από την αποθήκη εκείνο το ποδήλατο που είχαμε κάποτε αγοράσει. Δεν είναι λίγοι, δε, οι άντρες που φτιάχνουν ομάδα με τους φίλους τους και παίζουν ποδόσφαιρο 5×5. Πολλές γυναίκες βρίσκουν ευκαιρία να πηγαίνουν με φίλες τους για τρέξιμο στα πάρκα. Τι πιο καλό από την άσκηση, όταν συνδυάζεται και με κοινωνικοποίηση;
Σε αυτό το πλαίσιο, επίσης, λίγοι θα έλεγαν “όχι” σε ένα κυριακάτικο πικ-νικ στη φύση με την οικογένεια, όπου όλοι μαζί θα παίξουν μήλα και σκοινάκι.
Μπορεί με τη φράση “τα κεφάλια μέσα” να νιώθουμε μια μελαγχολία. Όμως στο χέρι μας είναι να θωρακίσουμε το σώμα μας απέναντι στις επιθέσεις που δέχεται από την –κυριολεκτικά και μεταφορικά– βαριά καθημερινότητα. Ας δούμε τη νέα εποχή σαν μια ευκαιρία να θεραπεύσουμε ίσως έναν χρόνιο πόνο στο σώμα μας, τον οποίο έχουμε παραμελήσει.
Η φυσικοθεραπεία, στις μέρες μας, κάνει θαύματα. Ας φροντίσουμε, λοιπόν, το κορμάκι μας με απλές καθημερινές αλλαγές, ώστε να μην πονάει, να μην ταλαιπωρείται και να διατηρείται γερό και υγιές. Καλή επάνοδο!
Ο Μιχάλης Σαμαράς είναι Φυσικοθεραπευτής.
www.physionow.gr