Πότε ήταν η τελευταία φορά που αγκαλιάσατε τον σύντροφό σας; Πότε δώσατε ένα χάδι στο παιδί σας; Από πότε έχετε να πιάσετε το χέρι του γονιού σας; Αν δυσκολεύεστε να θυμηθείτε, κι αν το μόνο που… αγγίζετε πια είναι η οθόνη του iphone και του tablet, τότε μάλλον σας έχει προσβάλει η κρίση αγγίγματος που περνάει η κοινωνία μας, σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο του Guardian.
της Λίλας Σταμπούλογλου
Tα συμπτώματα της κρίσης αγγίγματος φέρονται να είναι η έλλειψη αγγίγματος, η μειωμένη έως ανύπαρκτη διάθεση να αγγίζουμε τους άλλους. Ακόμα κι αν πρόκειται για τους πολύ δικούς μας ανθρώπους.
Όσο εύκολο και αυτονόητο είναι ν’ αγγιζόμαστε όταν είμαστε παιδιά, τόσο δύσκολο γίνεται με το πέρασμα των χρόνων. Είναι σαν να αποβάλλουμε σταδιακά τη σωματική επαφή από τη ζωή μας. Γιατί, κατά κάποιον τρόπο, καθώς μεγαλώνουμε, το να αγγίζουμε και να μας αγγίζουν μας κάνει να αισθανόμαστε άβολα. Σκεφτείτε μόνο πόσο εύκολα παρεξηγούμε ένα άγγιγμα και πόσο συχνά αντιδρούμε αρνητικά. Ειδικά στο άγγιγμα κάποιου που δεν μας είναι οικείος, πολλές φορές κάνουμε λες και μας τσιμπάει μέλισσα.
Το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ όσο ακούγεται και πλέον απασχολεί την επιστήμη. Το ότι απομακρυνόμαστε από την επαφή είναι αφύσικο και, προφανώς, έχει συνέπειες και στο πώς νιώθουμε, αλλά και στις σχέσεις που κάνουμε: “Έχουμε δαιμονοποιήσει το ανθρώπινο άγγιγμα σε επίπεδο που προκαλούνται υστερικές αντιδράσεις, ενώ η έλλειψη επαγγίγματος είναι δεδομένο πως δεν είναι καλή για την ψυχική υγεία”, λέει σε συνέντευξή του στον Guardian ο Francis McGlone, καθηγητής Νευροεπιστήμης στο Πανεπιστήμιο John Moores του Liverpool και πρωτοπόρος στον τομέα της συναισθηματικής αγγίγματος.
Ωστόσο, η ανθρώπινη επαφή είναι στο DNA μας, είμαστε φτιαγμένοι για να αγκαλιάζουμε και να χαϊδεύουμε ο ένας τον άλλο, λέει ο McGlone. Και αυτή η διαδικασία μάς προσφέρει ευχαρίστηση, είναι αυτό που βάζει το “ευ” στο ζην. Υπάρχει, μάλιστα, και ειδική νευρική κατάληξη στον οργανισμό μας που αναγνωρίζει το χάδι.
Επομένως, είναι εξαιρετικά σημαντικό το να αγγίζουμε. Και όπως διαπιστώνουν οι ερευνητές, μέχρι και τα συναισθήματα κοινωνικού αποκλεισμού μπορεί να μειώσει ένα αργό, ήπιο χάδι – ακόμα κι αν προέρχεται από έναν άγνωστο!
– Είναι το χάδι ένα φάρμακο για το στρες;
“Ναι” με βεβαιότητα, λέει η Τiffany Field, ιδρύτρια του Ινστιτούτου Έρευνας Αγγίγματος στην Ιατρική Σχολή του Μαϊάμι. Αρκεί ένα χάδι για να επιβραδύνει καρδιακούς παλμούς, να απελευθερώσει κορτιζόλη, μια ουσία που μας βοηθά να ελέγχουμε τις ορμόνες του στρες, και να αυξήσει τη σεροτονίνη, το φυσικό αντικαταθλιπτικό του οργανισμού μας.
Η απουσία επαγγίγματος, από την άλλη, και το άγχος που συνδέεται με αυτήν, ενδέχεται να έχει αυξήσει και κάποια σύνδρομα παιδικού πόνου, όπως το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου και της ινομυαλγίας.
– “Βιομηχανία Αγγίγματος”
Σίγουρα θα έχει πάρει το μάτι σας κάπου το “free hugs”. Πιθανότατα να έχετε συναντήσει και στον δρόμο κάποιον που προσφέρει δωρεάν αγκαλιές σε όποιον το επιθυμεί. Είναι ένας ερασιτέχνης cuddler (από το “cuddle”, που σημαίνει “αγκαλιά”).
Σταδιακά, περνάμε από τους ερασιτέχνες cuddlers στους επαγγελματίες, οι οποίοι συγκροτούν τη “Βιομηχανία Αγγίγματος” (touch industry). Ο όρος ακούγεται περίεργος. Κι αν κάποιος δεν έχει ιδέα, πραγματικά απορεί. Κι όμως, η “Βιομηχανία Αγγίγματος”, η οποία ήδη αναπτύσσεται και γίνεται μόδα σε Ευρώπη, Αυστραλία και ΗΠΑ, ίσως είναι κάτι που στο μέλλον θα υπάρχει παντού. Και οι επαγγελματίες cuddlers, οι οποίοι θα διοργανώνουν συναντήσεις, πάρτι και σεμινάρια και θα προτρέπουν τους συμμετέχοντες να έχουν και να προσφέρουν σωματική επαφή, θα είναι κάτι πολύ συνηθισμένο.
Πώς είναι να προσφεύγεις σε έναν επαγγελματία αγκαλιάς; Στο “Cuddle Up To Me”, στο Πόρτλαντ του Όρεγκον, σε υποδέχονται σε ένα μεγάλο δωμάτιο, μέσα σε ένα συγκρότημα γραφείων. Μπορεί να συγκεντρωθούν και δέκα άτομα, άνδρες και γυναίκες, και θα καθίσουν όλοι σ’ ένα τεράστιο κρεβάτι που καλύπτει ολόκληρο τον όροφο. Ντυμένοι με άνετα ρούχα, ξεκινούν αγκαλιάζοντας τον διπλανό τους, και όλοι μαζί δημιουργούν μια ομαδική αγκαλιά.
Ναι, η αλήθεια είναι ότι αυτή η σκηνή ακούγεται… πονηρή. Ωστόσο, από τις περιγραφές όσων το έχουν βιώσει, βγαίνει το συμπέρασμα ότι πρόκειται περισσότερο για μια παιχνιδιάρικη και τρυφερή, παρά για μια πονηρή ή άβολη κατάσταση.
“Ο στόχος μου είναι να αλλάξω τον κόσμο με την αγκαλιά”, λέει η 34χρονη Samantha Hess, η οποία δημιούργησε αυτό το μέρος. Και ναι, όπως παραδέχεται, έχει λάβει αρκετά ακατάλληλα μηνύματα από ανθρώπους που πιστεύουν ότι οι υπηρεσίες που προσφέρει είναι σεξουαλικές. Λογικό, εν μέρει. Η “Βιομηχανία Αγγίγματος” είναι πρωτοεμφανιζόμενη, γι’ αυτό και δεν έχουν κατανοήσει ακόμα όλοι τη φιλοσοφία της.
Επιπλέον, δεν μπορεί να γίνει ο οποιοσδήποτε “επαγγελματίας αγκαλιάς”. Πρέπει να εκπαιδευτείς και να πληρώσεις, ώστε να πάρεις την άδεια και να προσφέρεις υπηρεσίες. Στο “Cuddle Up To Me”, οι συνεδρίες κοστίζουν έως και 80 δολάρια και διαρκούν 90 λεπτά μέχρι 3 ώρες, κατά μέσο όρο. Υπάρχει, μάλιστα, ολόκληρο μενού με 72 διαφορετικές αγκαλιές, από τις οποίες μπορούν να διαλέξουν οι συμμετέχοντες! Δύο από τις δημοφιλέστερες είναι η αγκαλιά “Mama Bear” και η “Gummy Worm”.
Μη σας φαίνεται περίεργο. Η “Βιομηχανία Αγγίγματος” έχει επινοήσει πολλά για να σε κάνει να νιώσεις όμορφα. Στην Ιαπωνία, για παράδειγμα, έχουν λανσάρει την “καρέκλα ηρεμίας”. Είναι μια καρέκλα που διαθέτει μαξιλάρια, τα οποία μοιάζουν με χέρια και αγκαλιάζουν όποιον κάθεται πάνω. Έχουν δημιουργηθεί και σχετικές εφαρμογές για κινητά, όπως το Cuddlr, μέσω του οποίου μπορείς να εντοπίσεις άτομα που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση και προσφέρουν υπηρεσίες αγκαλιάς. Η εταιρεία υποστηρίζει ότι η εφαρμογή χρησιμοποιείται καθημερινά από 7.000 έως 10.000 ανθρώπους!
Στην Ελλάδα, η “Βιομηχανία Αγγίγματος” δεν έχει κάνει ακόμα την εμφάνισή της. Προς το παρόν, υπάρχει η κοινότητα των free hugs, η οποία διοργανώνει συναντήσεις και δράσεις σε διάφορα σημεία. Προς το παρόν, δηλαδή, εμείς απολαμβάνουμε δωρεάν ερασιτεχνικές αγκαλιές. Ας το εκμεταλλευτούμε, πριν τις κάνουν… επαγγελματικές και τις χρεώσουν.
Ακόμα καλύτερα, ας μάθουμε να αγκαλιάζουμε, κι ας ξεπεράσουμε τον φόβο του αγγίγματος. Για να έχουμε δωρεάν αγκαλιές για πάντα.
