Έρευνα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου ανέλυσε την τυπολογία της απιστίας στην Ελλάδα και “φωτογράφισε” τους έξι τύπους «κέρατου στα ζευγάρια». Στις τηλεφωνικές συνεντεύξεις συμμετείχαν 350 ζευγάρια. Τα καλά (και ίσως απρόσμενα) νέα είναι ότι το κέρατο όχι μόνο συγχωρείται, αλλά και παραβλέπεται σε κάποιες περιπτώσεις, χωρίς να αποτελεί λόγο χωρισμού, όπως αναφέρει ο Δρ. Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών.
Δεν είναι όλες οι απιστίες θάνατοι των σχέσεων, αφού μόνο δύο στα εκατό ζευγάρια χωρίζουν λόγω της γνωστής συνήθειας των ανθρώπων να ξενοκοιτούν, να ξενοπηδούν και να ξενοκοιμούνται σχετικά συχνά, σε όλες τις ηλικίες και σε όλα τα στρώματα της κοινωνίας.
1. Το τέλειο ζευγάρι
Η σχέση χωρίς συγκρούσεις και ο φόβος για τη σύγκρουση με τον/την σύντροφο, κρύβει μια εφιαλτική και καταπιεστική κατάσταση, όπου τα “θέλω” δεν ονομάζονται για να μην ενοχλήσουμε, αλλά και για να μην προδοθούμε ως οι αδύνατοι κρίκοι της σχέσης – πρόκειται για τα γνωστά «τα αγόρια δεν κλαίνε» ή «οι γυναίκες είναι πρώτα απ’ όλα κυρίες και μετά όλα τα άλλα».
Ο κύριος και η κυρία Tέλειοι (Mr. and Mrs. Sunshine) κρύβουν τα προβλήματα κάτω από το χαλί, για να μη συγκρουστούν˙ τα “θέλω” τους απαγορεύονται, ζουν μια επιφανειακά καλή και ήσυχη σχέση, ενώ το ηφαίστειο καραδοκεί. Όταν γίνει η έκρηξη, η λάβα θα αποκαλύψει πως το πρόβλημα δεν ήταν η απιστία, αλλά η πίστη πως σε μια σχέση όλα είναι ιδανικά ή, τουλάχιστον, πρέπει να δείχνουν έτσι… Για τα μάτια του κόσμου, των γονιών και των παιδιών… Για την «Αγία Οικογένεια», εν γένει.
Οι άπιστοι εδώ θέλουν, μέσα από την απιστία, να φωνάξουν ο ένας στον άλλον πως είναι ακόμα ζωντανοί.
2. Οικειότητα – Ντροπή – Ρομαντισμός
Δεν θέλω να τα ζητώ όλα από εσένα, δεν θέλω να ενοχλώ, μπορεί κάποιες από τις ανάγκες μου να διοχετευτούν και αλλού. Δεν θέλω να σε έχω τόση ανάγκη, θα είμαι ευάλωτος και εξαρτημένος από εσένα… Και οι δύο σύντροφοι φοβούνται την εξοικείωση και τη συναισθηματική εξάρτηση, φοβούνται πως αν ανοιχτούν πολύ στην σχέση, θα πληρώσουν ακριβό τίμημα στην απόρριψη και τον χωρισμό. Δεν ανοίγω τα χαρτιά μου, δεν λέω τα μυστικά μου, αποφεύγω την υπερβολική εξοικείωση και διατηρώ το μυστήριό μου, που ξέρω πως είναι πιο ελκυστικό από την αλήθεια μου.
Φοβάμαι την εξοικείωση και κρατώ τη σχέση μέσα στη σύγκρουση ζωντανή, με κατάληξη την απόρριψη, που θα μου δώσει διαφυγή μέσα από μια άλλη σχέση, που αν φροντίσω να μαθευτεί κιόλας, θα έχω δείξει στο σύντροφό μου πως, είτε μαζί, είτε χώρια, ας γίνει κάτι για να φύγουμε από το τέλμα μιας σχέσης που μας οδηγεί στον τάφο της επιθυμίας.
3. Σεξουαλικός εθισμός
Όταν ο ένας των συντρόφων είναι καθ’ έξιν αμαρτωλός σεξουαλικά. Ένα είδος δονζουανισμού, όπου αναζητά μέσα από την κατάκτηση μια ηδονή, αλλά και αυτοεκτίμηση. Πολλοί, δε, λένε και αγάπη και θαλπωρή.
Η σεξουαλική ηδονή, ούσα μειωμένης διάρκειας απόλαυση, δημιουργεί μια φυσική έλλειψη, όπως η πείνα και η δίψα. Οι άνθρωποι είναι γενετικά εξαρτημένοι από τη συχνότητα της ηδονής, που παράγει ουσίες όπως η ντοπαμίνη, η τεστοστερόνη, η ωκυτοκίνη κ.λπ. Η εντολή, δηλαδή, για εξάρτηση από το σεξ είναι σε πρώτη ερμηνεία βιολογική, αλλά σε δεύτερη και κοινωνική. Οι πολυγαμικοί άνθρωποι μοιάζει να διψούν για μεγαλύτερο βαθμό εξουσίας και θαυμασμό που τους δίνει η σεξουαλική σχέση. Άνδρες κυρίως με πολιτική και οικονομική εξουσία είναι πιο επιρρεπείς σε απιστία, γιατί ποτέ δεν είναι ικανοποιημένοι από αυτά που ήδη κατέχουν.
Η φιλοδοξία είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος που λέγεται “απιστία”. Ο σεξουαλικός εθισμός μπορεί να έχει αφετηρία και την οικογενειακή παράδοση, πόσο δηλαδή άπιστοι ήταν οι γονείς στην σχέση τους. Μια καλή οδηγία είναι, πριν παντρευτείτε, να δείτε πρώτα πόσα κέρατα φορέθηκαν στη σχέση των πεθερικών.
4. Η φυλακή των αισθήσεων και των ορμών
Μετά από χρόνια θυσιών της προσωπικής ζωής και των ηδονών στον βωμό μιας “τέλειας” οικογένειας όπως τη φαντάζονται οι άνθρωποι, αλλά και όπως τη διαφημίζουν τα κοινωνικά και πολιτισμικά πρότυπα, το ζευγάρι φτάνει στο σημείο-μηδέν, περιμένοντας ένα τέλος που έχουν επιλέξει οι άλλοι γι’ αυτούς, δηλαδή οι γονείς, η εκκλησία και ο υποκριτικός καθωσπρεπισμός.
Οι μόνες ηδονές που έχουν είναι να θεωρηθούν από τους άλλους πετυχημένοι γονείς και καλοί οικογενειάρχες, με σπίτι στην πόλη και εξοχικό. Και, βέβαια, συνειδητοποιούν με τα χρόνια πως η επιτυχία αυτή είναι μια κινούμενη άμμος, που θα τους πνίξει όλα τα πάθη.
Ζουν κάτω από την ίδια στέγη, σε χωριστές κρεβατοκάμαρες και νιώθουν απελπιστικά μόνοι και δυστυχείς, άδειοι από αισθήματα, αλλά με τα ψυγεία τους γεμάτα τροφές και τους καταψύκτες τους αποθήκη των αισθήσεων. Οι συζητήσεις και οι διάλογοι εξαντλούνται στο φαγητό, το πέταμα των σκουπιδιών και τις ανούσιες κοινωνικές εξόδους.
Είναι οικονομικά ευκατάστατοι, αλλά ψυχικά ζητιάνοι, αφού και στις εξωσυζυγικές σχέσεις αρνούνται να δώσουν πάθος για να μη χαλάσουν την οικογενειακή θαλπωρή και ασφάλεια του γάμου που προβάλλουν στους γύρω τους ως την απόλυτη καταξίωση. Δεν θα χωρίσουν ποτέ, ακόμα και αν διατηρούν μακροχρόνιες παράνομες σχέσεις.
Συνήθως κλείνουν τα μάτια στην απιστία του άλλου. Εξάλλου, τα διαζύγια κοστίζουν ακριβά και οι έρωτες δημιουργούν άγχη και ανασφάλειες.
5. Απιστίες για απόδραση
Η απιστία “φωνάζει”, για να φύγουν και οι δυο από τη σχέση, χωρίς να το πουν κατάμουτρα. Η σχέση έχει τελειώσει, αλλά δεν ομολογείται, απλά αφήνουμε τον σύντροφο να πάρει το βάρος της τελικής ρήξης, για να μην έχουμε ενοχές.
Η άλλη σχέση ξεκινά για να αποδείξουμε πως είμαστε ακόμα επιθυμητοί και συνήθως εμπλέκεται φιλικό πρόσωπο, εξομολογητής της κρίσης του ζευγαριού, αλλά και συνάδελφος στη δουλειά, που παίζει τον ρόλο του καλού και συμπαραστάτη στην ανυπόφορη ζωή των συντρόφων. Αν και φαίνεται πως το τρίτο πρόσωπο είναι η αιτία, η αλήθεια είναι πως η σχέση ήταν χρόνια στην εντατική με τεχνητή αναπνοή και ο άλλος ήταν απλά ο γιατρός που αποσωλήνωσε τον ασθενή.
Τα ζευγάρια αυτά βιώνουν ένα παράδοξο: δεν θέλουν μεν να πληγώσουν τον σύντροφό τους, αλλά και δεν έχουν καμιά διάθεση να δουλέψουν τη σχέση για πιθανή επανασύνδεση. Ο απατημένος θα βιώσει θυμό, ενώ ο απατών θα προσπαθήσει να απενοχοποιηθεί κατηγορώντας τον άλλο για όλα, και έτσι να φύγει πιο εύκολα από τη σχέση.
Τα βασικά αίτια της ρήξης δεν θα συζητηθούν ποτέ στη σχέση αυτή, και τα λάθη θα φορτωθούν πάντα στο ένα μέλος της σχέσης, γεγονός που θα τους οδηγήσει να κάνουν πάντα τα ίδια λάθη και στις επόμενες σχέσεις.
Οι άπιστοι αυτού του τύπου ξέρουν πολύ καλά πως θα κάνουν πάλι τα ίδια λάθη.
6. Ο νικητής τα παίρνει όλα
Η εξουσία είναι μέγιστο αφροδισιακό… Οι πολύ πετυχημένοι άνδρες είναι θύματα της ματαιοδοξίας τους, αλλά και θύτες της δικής τους δόξας. Με δεδομένη την αποτελεσματικότητά τους οικονομικά, πολιτικά και διανοητικά, νιώθουν πως οι καρποί που ωριμάζουν δίπλα τους πρέπει να δοκιμαστούν, αφού η ζωή τους αποδεικνύει πως δεν τιμωρούνται όπως στον Παράδεισο με τα φίδια και τα μήλα. Η επιτυχία θέλει σαν επιδόρπιο την απιστία, για να μην γίνεται ρουτίνα και βαρυστομαχιά.
Στην περίπτωση της επιτυχίας κυρίως των ανδρών, αφού οι γυναίκες, αν επιδείξουν τον πλούτο τους, θα θεωρηθούν ύποπτες για πορνεία ή προικοθηρία στης σεξιστικής ανδροκρατίας το πολίτευμα. Η επιτυχία, λοιπόν, των ανδρών και μόνο είναι το ύψιστο αφροδισιακό όπλο κατά των γυναικών, γεγονός που κάνει την απιστία να πρέπει να αλλάξει όνομα και να λέγεται πίστη στη μοναδική τέχνη επιβίωσης του ανθρώπινου είδους που λέγεται “σεξ”.
