Από τη Δομινικανή Δημοκρατία και τις δοκιμασίες του Survivor, στο τηλεοπτικό πλατό της εκπομπής “Καλύτερα δεν γίνεται” και τις… δοκιμασίες μίας live εκπομπής. Είναι ένας άνθρωπος ευγενικός, δραστήριος, ο οποίος όχι μόνο μπορεί να επιβιώσει σε όποια… “πίστα” και να τον βάλεις, αλλά συνεχώς αναζητά νέες προκλήσεις, ώστε να μπορέσει να δώσει όλα αυτά που θέλει, που μπορεί, που ονειρεύεται.
1,2,3… Χάρης Γιακουμάτος.
Συνεντεύξη στον Θεόδουλο Παπαβασιλείου
– Πώς είναι η μετά-Survivor εποχή;
Μου πήρε δυο μήνες να επανέλθω στους ρυθμούς της καθημερινότητας, γιατί από τους αργούς ρυθμούς του νησιού, ξαφνικά βρέθηκα εδώ, να τρέχω μαγαζί, εκπομπή, οικογένεια – ένας πανικός! Αλλά, εντάξει, ήταν ευτυχώς καλή η προσαρμογή. Και το ευχάριστο της όλης υπόθεσης, της αναγνωρισιμότητας μετά το Survivor, είναι ότι όλος ο κόσμος σού μιλάει λες και είναι συγγενείς σου, λες και είστε από το ίδιο χωριό! Οπότε είναι μια όμορφη αίσθηση.
– Έζησες και κάποιο δυσάρεστο κομμάτι της αναγνωρισιμότητας;
Όχι, δόξα τω Θεώ, ο κόσμος με αγκαλιάζει και είναι ευγενικός μαζί μου πάρα πολύ, οπότε νομίζω ότι ζω την καλή πλευρά της.
– Είναι δύσκολο να αξιοποιήσει κάποιος σωστά την προβολή που του δίνει ένα τέτοιο παιχνίδι;
Σίγουρα θέλει πάρα πολύ τρέξιμο. Δεν είναι ότι “Α, βγήκα από αυτό το παιχνίδι τώρα, λύθηκαν όλα τα προβλήματά μου και έγινα διάσημος”. Πρέπει ουσιαστικά αυτήν την αναγνωρισιμότητα που πήρες να την κάνεις κάτι, να δημιουργήσεις κάτι, το οποίο θα αξίζει και θα κρατήσει στον χρόνο.
– Γιατί θεωρείς ότι έχουν επανέλθει τόσο πολύ στη μόδα τα παιχνίδια επιβίωσης;
Ο κόσμος, κατ’ αρχάς, κάθεται πιο πολύ μέσα στο σπίτι του πλέον, και τα παιχνίδια επιβίωσης του δίνουν την αδρεναλίνη που θέλει. Έχουν και το καλό ότι (και μιλάω για το Survivor που παίζει χειμώνα και το έχω νιώσει κι εγώ ως τηλεθεατής) εκεί που κάθεσαι μέσα στο σπίτι σου, ξαφνικά βλέπεις παραλίες, όμορφες, καλοκαιρινές εικόνες, αλλά και ανθρώπους να αγωνίζονται, κάτι που κάνουμε στην καθημερινότητά μας συνέχεια. Αγωνιζόμαστε όλοι, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Άρα, δένεται ο κόσμος πάρα πολύ με όλη αυτήν την κατάσταση.
– Τώρα που το έζησες, θα προέτρεπες κάποιον να λάβει μέρος σε αυτό;
Και βέβαια θα τον προέτρεπα, αν φυσικά του το επιτρέπει η ζωή του να μπορεί να φύγει από τη δουλειά του, την οικογένεια και ό,τι άλλο έχει στην καθημερινότητά του. Νομίζω ότι είναι μια μοναδική εμπειρία, είναι αυτό που λένε “αξίζει να το ζεις”. Δεν μπορείς να το ζήσεις εδώ. Δηλαδή και την πείνα να αντιγράψεις, δεν μπορείς να την αντιγράψεις όπως τη ζήσαμε εμείς εκεί πέρα. Γιατί είναι όλα μαζί: είναι η πείνα, είναι το ότι σου λείπουν οι δικοί σου, είναι η πίεση που έχεις από τους γύρω, είναι η πίεση που έχεις από τις κάμερες…
Οπότε, καλώς ή κακώς, όλο αυτό το πράγμα, σου βγάζει έναν εαυτό, τον εαυτό της επιβίωσης που λέμε, και εκεί βλέπεις πώς στροφάρει ο εγκέφαλός σου και τι χαρακτήρα έχεις φτιάξει μέχρι τώρα.
– Εσένα πόσο σ’ έχει αλλάξει το Survivor;
Δεν με άλλαξε. Ισχυροποίησε αυτά που είχα και, ουσιαστικά, επειδή τέσταρα πάρα πολύ εκεί, στις αντίξοες συνθήκες, όλη την προσωπικότητά μου, σιγουρεύτηκα 100% για το ποιος είμαι, τι δύναμη έχω και πώς μπορώ αυτήν να την εξελίξω. Γιατί εκεί μέσα, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με τόσο μεγάλη πείνα, μέσα από όλες αυτές τις αντίξοες συνθήκες, και μπορείς και κρατάς τον εαυτό σου, κρατάς το μυαλό σου σε ηρεμία και προσπαθείς μέσα από αυτήν την πίεση να βγάλεις κάτι καλό, να βοηθήσεις το σύνολο γύρω σου και να γίνεσαι καλύτερος, τότε λες “Πήρα το παράσημο, το βάζω αυτό σαν βάση και εξελίσσομαι παραπέρα”.
– Να έρθουμε και στο σήμερα. Πώς είναι η Ναταλία Γερμανού ως “τηλεοπτική δασκάλα”;
Νομίζω είναι “καλύτερα δεν γίνεται”, για να χρησιμοποιήσω και τον τίτλο της εκπομπής! Γιατί είναι ένας άνθρωπος που ταιριάζει στα δικά μου στοιχεία, είναι ροκ, νέος άνθρωπος. Δεν έχει τον εγωισμό της τηλεπερσόνας, ας το πούμε έτσι. Θα σου δώσει λόγο, θα γελάσει με αυτά που λες, θα σε προωθήσει ουσιαστικά στην εκπομπή. Δεν θα κοιτάξει να φαίνεται αυτή, αλλά κοιτάει να δείχνονται όλοι οι υπόλοιποι στην παρέα της και κοιτάει να μας βοηθάει. Αυτό νομίζω ότι είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο. Πάρα πολλές φορές της λέω “Ναταλία, σκέφτομαι αυτό” και μου λέει “Κάν’ το με χίλια! Μην κωλώνεις, ό,τι σου έρχεται, προχώρα, κάν’ το!”.
Και πολλές φορές στην εκπομπή βλέπει ότι είμαι πιο “μαζεμένος”, γιατί δεν έχω την εμπειρία που έχουν οι υπόλοιποι μέσα στην εκπομπή, και όμως μου δίνει λόγο, με “πρεσάρει” να μιλήσω λίγο παραπάνω. Το εκτιμώ πάρα πολύ αυτό. Είναι ο δάσκαλος που έψαχνα και θα ήθελα να είχα πάντα σε ένα τέτοιο βήμα.
Αυτήν την αναγνωρισιμότητα που πήρες πρέπει ουσιαστικά να την κάνεις κάτι, να δημιουργήσεις κάτι, το οποίο θα αξίζει και θα κρατήσει στον χρόνο.
– Πρώτη φορά συμμετέχεις σε μία τέτοια εκπομπή;
Έτυχε να είμαι κάτι σαν συμπαρουσιαστής της Ελεονώρας Μελέτη παλιά, πάλι ήμασταν 4-5 άτομα, στον Πρωινό Καφέ, το 2008 νομίζω. Αλλά έκατσα ενάμιση μήνα, γιατί δεν ήταν αυτό που ήθελα. Ενώ αυτή η εκπομπή έχει όντως όλα τα χαρακτηριστικά που μου ταιριάζουν.
– Τι σε δυσκολεύει περισσότερο; Πέρα από το γεγονός ότι είσαι λίγο “ψαρωμένος” ακόμη.
Το ότι είναι live με κάνει να σκέφτομαι καθετί που θέλω να πω 100 χιλιάδες φορές. Μερικές φορές αργώ κιόλας, οπότε δεν προλαβαίνω να το πω καθόλου! Συν ότι πρέπει να συνδυάσω πάρα πολλά, δηλαδή: να ακούσω τι θα μου πουν, να βλέπω πού είναι η κάμερά μου… Όλα αυτά τα τεχνικά στοιχεία που ένας έμπειρος τα έχει συνηθίσει, οπότε χειρίζεται και το όλο θέμα πιο άνετα, εγώ τώρα τα μαθαίνω και προσπαθώ να τα διαχειριστώ.
Ακόμα και το ακουστικό που έχουμε στο αυτί, που μας μιλάει η αρχισυντάκτρια, είναι για εμένα μια δυσκολία, γιατί πρέπει να ακούς, να μπορέσεις εναρμονιστείς με τους άλλους, με το τι έχουν πει, πώς το έχουν πει. Όλο αυτό, ξέρεις, σου φέρνει κάποιες δυσκολίες, που σαν τηλεθεατής δεν μπορούσα να το καταλάβω! Και τώρα εκτιμώ ακόμα περισσότερο τους κεντρικούς παρουσιαστές για το πόσο ωραία χειρίζονται τα πάντα, ακόμα και τα προβλήματα μιας εκπομπής.
– Είχες κάνει και κάποια περάσματα παλαιότερα σε τηλεοπτικές σειρές… Η τηλεόραση ήταν κάτι που έψαχνες γενικότερα, που σε ενδιέφερε, ή απλά προέκυπτε;
Δόξα τω Θεώ, πάντα μου ανοίγουν πόρτες! Εμένα η λατρεία μου είναι η σκηνοθεσία. Από μικρός με τους φίλους μου γυρνάγαμε βίντεο, ταινιούλες… Οπότε μου αρέσει η τηλεόραση, μου αρέσει να μαθαίνω πράγματα μέσα από εκεί. Και έτσι όπως μου τα έφερε η ζωή, ξεκίνησα από διαφημιστικά, μετά δούλεψα σαν μοντέλο, στη συνέχεια τυχαία μου προτάθηκαν κάποιοι μικροί ρόλοι σε σίριαλ – άνοιγε μία πόρτα, μετά μία άλλη κι, έτσι, βρίσκομαι στον χώρο κάποια χρόνια τώρα.
– Την πρόταση που δέχτηκες για το “Καλύτερα δεν γίνεται” την είδες, ενδεχομένως, και ως μια πόρτα που θα φέρει και κάτι άλλο μελλοντικά;
Νομίζω ότι είναι μια πολύ ωραία πόρτα και ένα πολύ ωραίο “σχολείο” να εκπαιδευτώ τηλεοπτικά, ώστε να μπορέσω να στήσω κάτι άλλο, κάποια στιγμή που θα είμαι έτοιμος.
– Τι έχεις στο μυαλό σου; Τι θεωρείς ότι θα σου ταίριαζε ιδανικά εσένα στην τηλεόραση;
Το Κομφούζιο το θυμάσαι, που είχε γίνει παλιά; Κάτι τέτοιο στη σημερινή εποχή. Δηλαδή, θα ήθελα να φτιάξω μια ωραία εκπομπή που θα έχει μέσα παιχνίδια με νέους, νέα συγκροτήματα, ενότητες για αθλητισμό, υγεία, δηλαδή να έχει πολλά κομματάκια, trends της εποχής, από τεχνολογία, αυτοκίνητα – δηλαδή ένα σωρό πράγματα που απασχολούν έναν νέο. Και όταν λέω “νέο”, εννοώ από δεκαπέντε μέχρι σαράντα πέντε!
Θα ήθελα να φτιάξω μια εκπομπή που να έχει πολλή ενέργεια και να δίνει και ωραία μηνύματα. Γιατί αυτό νομίζω λείπει πάρα πολύ σε αυτήν την τηλεόραση: να δίνουμε στον κόσμο ωραία μηνύματα και ωραία παραδείγματα να ακολουθούν τα παιδιά.
– Με το κομμάτι της σκηνοθεσίας, που ανέφερες πριν, έχεις στο μυαλό σου να κάνεις κάτι;
Τώρα δεν προλαβαίνω. Παλιά είχα ξεκινήσει ένα σίριαλ με κάτι φίλους και έχω γράψει και το σενάριο, γιατί μου αρέσει να γράφω. Κάποια στιγμή πρέπει να το ολοκληρώσω. Στο Survivor είχα πολύ χρόνο και τελείωσα το σενάριο στο μυαλό μου. Απλά τώρα πρέπει να το γράψω, ώστε να είναι έτσι όπως πρέπει για να παρουσιαστεί.
– Έχεις κάτι άλλο στα σκαριά αυτήν την περίοδο;
Αυτήν την περίοδο, πέρα από το μαγαζί που έχω, το Butterfly, ανοίγω και άλλο ένα μαγαζί που είναι μέσα σε ένα πάρκο. Εκεί μέσα θα μπορέσω να φτιάξω πάρα πολλά δρώμενα για παιδάκια και για μεγάλους.
– Στο Χαλάνδρι και αυτό;
Ναι, είναι στο Πάτημα Χαλανδρίου, στο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής. Θα έχει βιωματικά παιχνίδια για μικρούς και μεγάλους, θα οργανώνουμε πάρα πολλά φεστιβάλ, συναυλίες. Γενικά, προσπαθώ να δώσω στον κόσμο όμορφα πράγματα, τα οποία να μπορεί να μοιραστεί με το παιδί του και να κερδίζει και κάτι από κάθε τέτοια εμπειρία.
– Και πότε θα είναι έτοιμο;
Αυτό θα ξεκινήσει από Νοέμβρη, αλλά το μεγάλο “μπαμ” με τα events θα ξεκινήσει από τον Μάρτη, που θα φτιάξει και ο καιρός, για να μπορεί ο κόσμος να έρχεται άνετα.
