Είναι μία από τις πρώτες μέρες του Ιουλίου, και έξω επικρατεί μια συννεφιά που θυμίζει Οκτώβριο – τα τέλη του μηνός, λίγο πριν από την επέτειο της 28ης, εκείνη την περίοδο που στην Ελλάδα αρχίζουμε να πρωτοκαταλαβαίνουμε ότι φθινοπώριασε, αλλά δεν παίρνουμε κι όρκο. Έτσι και φέτος το καλοκαίρι: καλοκαίριασε, αλλά δεν βάζουμε και το χέρι στη φωτιά…
Θέλουμε να πάμε για μπάνιο, ο ουρανός είναι κατάμαυρος. Θέλουμε να βάλουμε πέδιλο, βρέχει. Θέλουμε να δούμε καμιά παράσταση σε ανοιχτό θέατρο, αυτή αναβάλλεται γιατί η βροχή επηρέασε τα μηχανήματα και η υγρασία τσακίζει τα κόκκαλα. Τι να πρωτοκαταλάβεις από καλοκαιρινή ατμόσφαιρα;
“Το καλοκαίρι είναι το φάρμακό μας”, διαβάζουμε σ’ αυτό το τεύχος. Κάνει τόσο καλό στην υγεία από βιολογικής πλευράς που, από μόνη της, η “υγιής” εκδοχή της συγκεκριμένης εποχής δρα θεραπευτικά.
Ωστόσο, το θέμα είναι ότι το καλοκαίρι δρα ευεργετικά και στην ψυχολογία μας. Ο ήλιος, το φως, η ζέστη, η καταγάλανη θάλασσα δρουν ψυχοθεραπευτικά… Στοιχεία που εμείς εδώ, στην Ελλάδα, τα έχουμε 10 μήνες τον χρόνο – γι’ αυτό και δρουν καταλυτικά στη διαμόρφωση της ψυχοσύνθεσής μας. Και το καλοκαίρι βρίσκονται στο απόγειό τους. Μαζί τους και η καλή μας διάθεση. Άρα και η δημιουργικότητά μας. Για τον Έλληνα, το καλοκαίρι είναι σοβαρή υπόθεση· είναι υπόθεση ταυτότητας.
Και τώρα; Είμαστε οι ίδιοι, με ένα τέτοιο καλοκαίρι; Mε ένα καλοκαίρι σε κρίση, από πλευράς καιρικών συνθηκών, οι οποίες έχουν ανατρέψει τα όποια σχέδια –διακοπών, εξόδων ή μικρών αποδράσεων– σε ανθρώπους που, λόγω γενικότερης οικονομικής στενότητας, δεν έχουν τη δυνατότητα για ένα… plan b; (Τρία μόλις χρόνια από ένα άλλο καλοκαίρι, εκείνο των capital controls, το οποίο επίσης μας στιγμάτισε λόγω… μη καιρικών συνθηκών;) Με ένα καλοκαίρι που, με συννεφιές και αψυχολόγητες μπόρες, μας στερεί έναν ευεργετικό καιρό που δεν χρειάζονται χρήματα για να τον απολαύσεις;
Όχι, δεν είμαστε οι ίδιοι. Είμαστε αποπροσανατολισμένοι, πιο καταβεβλημένοι, αλλά ενδεχομένως και πιο προβληματισμένοι. Η “νίκη” μας θα είναι αν βγούμε από αυτή τη “θολή ατμόσφαιρα” και πιο συνειδητοποιημένοι. Ένα τέτοιο καλοκαίρι μπορεί να λειτουργήσει επίσης θεραπευτικά για το μυαλό και την ψυχή μας: να μας βοηθήσει να δούμε τι πραγματικά μετράει για τη διατήρηση της καλής μας υγείας, σε όλους τους τομείς, αλλά και να μας κινητοποιήσει, ώστε να δούμε λίγο και τις δικές μας ευθύνες. Γιατί έχουμε ευθύνη και για τις καιρικές, αλλά και για τις μη καιρικές συνθήκες που μας ταλαιπωρούν. Και η απόφαση να κινητοποιηθούμε και να αλλάξουμε κάτι στην πράξη, ο καθένας με τις δικές του δυνάμεις και αντοχές, έστω και στον δικό του μικρόκοσμο, ίσως και να μπορούσε όντως να μας γιατρέψει.
Μαρία Σ. Λυσάνδρου
