Μια μίρλα την έχουμε πάντα τον Σεπτέμβρη. Λίγο η ζέστη που φεύγει, λίγο τα λόγια του παπά που κάνει δεήσεις να πάει καλά η νέα σεζόν, λίγο που το καλοκαίρι τελειώνει κι οι δικοί μας οι δρόμοι διαφορετικοί, πέφτουμε λίγο-πολύ σε μια μιζέρια άνευ λόγου και αιτίας.
Έχει να κάνει και με αυτή τη μανία μας να βάζουμε ετικέτες στα πάντα: Το φθινόπωρο είναι η εποχή της μελαγχολίας, ο χειμώνας είναι η εποχή που θα ζήσουμε τα μαγικά Χριστούγεννα της ζωής μας, η άνοιξη η περίοδος που θα αναγεννηθούμε μαζί με τη Φύση (γείτσες!), το καλοκαίρι η εποχή της ανεμελιάς και της χαλαρής διάθεσης. Κι αυτές τις ετικέτες δεν τις “φτιάξαμε” εμείς. Τις κληρονομήσαμε από πάππου προς πάππου και δεν μπήκαμε ποτέ στη διαδικασία να τις επαναξιολογήσουμε και να πούμε “ναι, μας ταιριάζουν” ή “από μένα είναι ΟΧΙ”.
Αν κάτσουμε όλοι να σκεφτούμε τα καλοκαίρια και τους χειμώνες μας, θα βρούμε πολλές στιγμές πίεσης, άγχους και αδιεξόδων με ντάλα ήλιο και ξαπλώστρες γεμάτες, όπως επίσης και πολλά μίζερα Χριστούγεννα σε μέρη και με ανθρώπους που δεν επιλέξαμε.
Θα εντοπίζαμε πολλούς Μάηδες που, ενώ όλα γύρω είναι τίγκα στο χρώμα και την αισιοδοξία, εμείς ήμασταν μπλοκαρισμένοι στο γκρίζο και τη μουντίλα. Αλλά και φθινοπωρινές περιόδους που κάτι άλλαζε θετικά, που όλα έμοιαζαν αισιόδοξα κι ήμασταν έτοιμοι να κάνουμε βήματα και αλλαγές προς το καλύτερο.
Οι εποχές είναι στιγμές, είναι συγκυρίες, είναι διάθεση, είναι τύχη, είναι φίλοι, είναι πολλά, μα πάρα πολλά πράγματα που δεν μπορούν να χωρέσουν σε μία ετικέτα. Ούτε καν στα ψιλά γράμματα. Ας μη μελαγχολήσουμε, λοιπόν, επειδή είναι φθινόπωρο και πρέπει.
Οι δυσκολίες των τελευταίων χρόνων έχουν αφήσει πολλά κατάλοιπα στη διάθεσή μας, με αποτέλεσμα να βλέπεις ένα γενικευμένο κατσούφιασμα όλες τις εποχές. Επομένως, η εποχική μελαγχολία δεν είναι πλέον της μόδας. Ας αλλάξουμε ετικέτες και ας κάνουμε μόδα αυτό που θέλουμε, αυτό που νιώθουμε πραγματικά, αυτό που θα μας βοηθήσει να αλλάξουμε κλισέ και παγιωμένες καταστάσεις που μας κρατάνε πίσω. Γιατί οι ετικέτες, δυστυχώς, δεν μπαίνουν μόνο στις εποχές. Μπαίνουν στα συναισθήματα, στις σχέσεις, στις συναναστροφές, στον έρωτα, στις φιλίες, στα όνειρα. Κι αυτό σπάνια είναι καλό…
Αν πάλι, ντε και καλά, θέλετε να μελαγχολήσετε, κάντε το με στυλ. Αφήστε τις βροχές, τα σύννεφα, τα βαρύγδουπα γνωμικά, τα ποιητικά status στα social media και τα “Wake me up when September ends” και πιάστε μια Καιτούλα Γαρμπή κι ένα “Θα μελαγχολήσω”, που, όπως έλεγε και ο Θανάσης Αλευράς σε μια παράστασή του, “μελαγχολώ μεν, αλλά το τσιφτετέλι τσιφτετέλι!”. #δικόσας
Θεόδουλος Παπαβασιλείου
t.papavasiliou@tpb.gr