Η πρώτη κυρίως περίοδος μετά τη λήξη των διακοπών και την επιστροφή στην καθημερινότητα είναι θλιβερή και πένθιμη. Κακά τα ψέματα. Όσο και αν δείχνουμε όλοι ανανεωμένοι και μαυρισμένοι και ξεκούραστοι, μια μικρή μίρλα κρύβεται πίσω από τα χαμόγελα και τις αγκαλιές της επανασύνδεσης με φίλους και συναδέλφους.
Τις διακοπές τις περιμένεις όλο τον χρόνο. Τις σχεδιάζεις, τις ονειρεύεσαι και, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, αν σου βγήκαν όπως τις ήθελες ή αν κάτι πήγε στραβά, αν έκανες το ταξίδι που προγραμμάτιζες ή αν περιορίστηκες στην κοντινότερη παραλία της πόλης σου, όταν τελειώνουν σου αφήνουν αυτό το αίσθημα «Και τώρα τι; Πότε είναι η επόμενη αργία;»…
Κι εκεί που έχεις γυρίσει από τις διακοπές με γεμάτες μπαταρίες κι είσαι έτοιμος να πέσεις ανανεωμένος σε κατάθλιψη, σκάει και το κερασάκι στην τούρτα: οι καλοχειμωνάκηδες. Είναι αυτή η κατηγορία των ανθρώπων οι οποίοι, με το που τελειώσουν οι δικές τους διακοπές, αρχίζουν τις ευχές για «Καλό χειμώνα!». Κι ας είναι ακόμη 20 ή 25 του Αυγούστου. Κι ας είναι οι πρώτες μέρες του Σεπτέμβρη που οι παραλίες είναι ακόμη γεμάτες. Κι ας σε βλέπουν εσένα με το μαγιό, τίγκα στ’ αλάτι να επιστρέφεις από το μπάνιο περιχαρής. Αυτοί δεν θα κρατηθούν. Θα σε σταματήσουν αδίστακτα στον δρόμο και θα ευχηθούν «Καλό χειμώνα!».
Δεν ξέρω αν δεν τους αρέσει το καλοκαίρι και απλά βιάζονται να το διώξουν άρον – άρον. Ή αν πέρασαν τόσο χάλια, που περιμένουν πώς και πώς κάτι καλύτερο να έρθει τον χειμώνα. Ίσως απλά να ανήκουν στην ευρύτερη ομάδα των ατόμων που “δρουν” σταθερά εντός και εκτός σόσιαλ μίντια, βομβαρδίζοντας καθημερινά με “καλημέρες”, “καλησπέρες”, “καληνύχτες”, “καλές εβδομάδες”, “καλούς μήνες” και ό,τι άλλο “καλό” περνάει απ’ το μυαλό σας. Η ανάγκη τους, μάλιστα, να ευχηθούν κάτι καλό κάθε λίγο και λιγάκι, οδήγησε στην περαιτέρω τμηματοποίηση της μέρας, με αποτέλεσμα να έχουμε πλέον και τα «καλό υπόλοιπο μεσημεριού, απογεύματος, απόβραδου» και δεν συμμαζεύεται.
Φήμες λένε ότι, προσεχώς, θα έχουμε και τη νέα κολεξιόν που θα περιλαμβάνει και τα «καλό επόμενο μισάωρο», «καλό επόμενο τέταρτο» – κι ο θεός ξέρει τι άλλο!
Θα ήθελα να κλείσω επανερχόμενος στους καλοχειμωνάκηδες, που είναι η εποχιακή μάστιγα. Δεν ξέρω αν με τα (σχεδόν) σαραντάρια που έχουμε ακόμη, αυτοί έχουν μπει ήδη στη διαδικασία να κατεβάζουν χαλιά, να παραγγέλνουν πετρέλαιο και ξύλα για το τζάκι, να έχουν σε ετοιμότητα μια σούπα και μια κουβερτούλα για movie nights και χουχούλιασμα στον καναπέ, αλλά εμείς, όσο μπορούμε, θα αντισταθούμε στις απροκάλυπτες πιέσεις τους. Όσο μπορούμε θα ζούμε καλοκαίρι, όσο κρατάμε θα φοράμε κοντομάνικο κι όσο αντέχουμε θα εμποδίζουμε τη βίαιη εισαγωγή του χειμώνα στη ζωή μας. Καλοχειμωνάκηδες STOP.
Καλή μας σεζόν, λοιπόν!
Θεόδουλος Παπαβασιλείου
t.papavasiliou@tpb.gr
