Μπήκαμε στην τελική ευθεία για τα Χριστούγεννα. Μια γιορτή ζεστή και αγαπησιάρικη, στενά συνδεδεμένη με τα παιδικά μας χρόνια, τον Άγιο Βασίλη, τα οικογενειακά τραπέζια, τα δώρα, τις διακοπές, τον στολισμό που έκανε τα πάντα να μοιάζουν πιο ιδανικά και παραμυθένια.
Η εν λόγω γιορτή, όμως, είναι συνδεδεμένη και με την υπερβολή, γεγονός που οδηγεί πολλούς σε δηλώσεις τύπου “χάσαμε το νόημα των Χριστουγέννων”. Ποιο είναι αυτό το νόημα που χάνεται μέσα στην υπερβολή; Η αγάπη, η χαρά, η προσφορά στον συνάνθρωπό μας δεν νομίζω ότι μπορούν να αποδυναμωθούν από τα υπερβολικά…εφέ των ημερών που δίνουν μια άλλη χάρη στο εορταστικό κλίμα.
Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και Φώτα είναι ένα συνεχές δεκαπενθήμερο τραπεζωμάτων. Από μελομακάρονα και κουραμπιέδες, μέχρι γαλοπούλες και ό,τι άλλο ζωντανό κυκλοφορεί στη γη, θρονιάζονται στα εορταστικά μας τραπέζια, λες και όλες τις προηγούμενες μέρες ήμασταν νηστικοί.
Μέχρι να σηκωθείς απ’ το ένα τραπέζι, στρογγυλοκάθεσαι στο επόμενο –να τσιμπήσεις μωρέ κάτι για τη λιγούρα– κι αρχίζεις τα τσιγάρα, τα ποτά, τα χαρτιά και τα ξενύχτια, γιατί “τα επιβάλλουν οι μέρες”.
Κι αν υποθέσουμε ότι καταφέρνεις να βγεις αλώβητος από τα τραπεζώματα, δύσκολα θα μπορέσεις να γλιτώσεις από τις εορταστικές αμφιέσεις. Γιατί, άσχετο με τι σας έχουν μάθει, το τούλι δεν ήταν για τον μικρό Χριστούλη, αλλά για να τυλιχτεί σύγκορμη η Τούλα και να κάνει το εφέ της στις γκράντε εμφανίσεις των ημερών. Στρας, πέρλα, τουαλέτα και παπιγιόν, σμόκιν και δωδεκάποντο κάνουν θραύση γιατί “τα επιβάλλουν οι μέρες”!
Και ας πούμε ότι τη γλιτώνεις όπως-όπως και από το στιλιστικό μέρος των γιορτών. Πας στο σπίτι σου κομμάτια, με την κοιλιά τούμπανο απ’ το φαΐ και το ποτό, και λες “τώρα θα καταρρεύσω!”. Και καταρρέεις! Γιατί η μάνα, η γυναίκα, η σχέση ή ακόμη κι εσύ ο ίδιος, φρόντισες να στολίσεις ακόμη και τα πόμολα στο σπίτι! Ακόμη κι αν τα καταφέρεις να κυκλοφορήσεις, χωρίς να πατήσεις κανά Άγιο Βασίλη που περπατάει και τραγουδάει αμέριμνα στην κουζίνα, στην τουαλέτα, στο πατάρι, θα σε βρει σίγουρα κανά αγγελάκι στο κεφάλι ή καμιά απ’ τις μπάλες που κρέμονται στο ταβάνι, ένεκα το κλίμα των ημερών.
Όλα τα παραπάνω δεν μπορούν να χαλάσουν το νόημα των γιορτών. Απλά, μέσα στην υπερβολή τους, δίνουν μια πιο… χορταστική, ας το πούμε, διάσταση στο πνεύμα των Χριστουγέννων.
Σημασία έχει στα διατροφικά, διακοσμητικά και καταναλωτικά μας παραληρήματα να έχουμε δίπλα μας τα άτομα που αγαπάμε. Γιατί τα Χριστούγεννα είναι αγάπη, είναι οι άνθρωποί μας, το χαμόγελό μας. Όλα τ’ άλλα είναι απλά… υπερβολές!
γράφει ο Θεόδουλος Παπαβασιλείου
