Τα αυξημένα επίπεδα του αντιγόνου Ν του SARS-CoV-2 στο πλάσμα νοσηλευόμενων ασθενών φαίνεται ότι συνδέονται με τη βαρύτητα της πνευμονικής νόσου COVID-19, αλλά και γενικά με την κλινική εικόνα που παρουσιάζουν οι ασθενείς, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσίευση του Rogers et al στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση Annals of internal medicine.
Όπως σημειώνουν οι ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Ροδάνθη Ελένη Συρίγου, Γιάννης Ντάνασης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ), οι ερευνητές εξέτασαν τα επίπεδα του αντιγόνου Ν του Sars-CoV-2 στο πλάσμα 2.540 ασθενών που συμμετείχαν στην πλατφόρμα TICO (Therapeutics for Inpatiens with Covid-19), από τον Αύγουστο του 2020, έως τον Νοέμβριο του 2021. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε 110 κέντρα, σε 10 χώρες. Οι ασθενείς νοσηλεύονταν με οξεία λοίμωξη Sars-CoV-2, με συμπτώματα έως και 12 ημέρες πριν από την ένταξη στη μελέτη.
Τα αποτελέσματα της μελέτης ανέδειξαν ότι το αντιγόνο Ν του SARS-CoV-2 στο πλάσμα των ασθενών ήταν κάτω από το επίπεδο ποσοτικού προσδιορισμού στο 5% των συμμετεχόντων, ενώ στο 57% ήταν άνω των 1000ng/L. Η σοβαρότητα της πνευμονικής λοίμωξης COVID-19 κατά την ένταξη στη μελέτη συσχετίστηκε σημαντικά με τα επίπεδα του αντιγόνου Ν στο πλάσμα. Όσοι χρειάστηκαν μη επεμβατικό αερισμό ή χορήγηση οξυγόνου με ρινική κάνουλα υψηλής ροής είχαν μέσο επίπεδο αντιγόνου του πλάσματος 3,1 φορές υψηλότερο σε σύγκριση με όσους δεν είχαν ανάγκη για συμπληρωματικό οξυγόνο. Το επίπεδο αντιγόνου στο πλάσμα ήταν επίσης υψηλότερο στους ασθενείς που δεν είχαν αντισώματα κατά της ακίδας κατά 6,42 φορές, και στους ασθενείς με τη μετάλλαξη Δέλτα κατά 1,73 φορές.
Επιπρόσθετοι παράγοντες που συσχετίστηκαν με υψηλότερα επίπεδα αντιγόνου στο πλάσμα κατά την ένταξη στη μελέτη ήταν το ανδρικό φύλο, οι λιγότερες μέρες λήψης ρεμδεσιβίρης, οι λιγότερες μέρες νόσησης πριν την εισαγωγή στο νοσοκομείο, που σηματοδοτεί ταχύτερη εξέλιξη της νόσου, και η νεφρική δυσλειτουργία. Αντίθετα, η φυλή, η εθνικότητα, ο δείκτης μάζας σώματος και η ανοσοκαταστολή δε συσχετίστηκαν με τα επίπεδα του αντιγόνου στο πλάσμα. Τα υψηλά επίπεδα του αντιγόνου στο πλάσμα (1000ng/L ή μεγαλύτερο) συσχετίστηκαν με υψηλότερες πιθανότητες για επιδείνωση της αναπνευστικής λειτουργίας και με παρατεταμένο χρονικό διάστημα νοσηλείας.
Συμπερασματικά, τα αυξημένα επίπεδα του αντιγόνου Ν του SARS–CoV-2 στο πλάσμα νοσηλευόμενων ασθενών με COVID-19 συσχετίστηκαν σημαντικά τόσο με τη βαρύτητα της πνευμονικής νόσου COVID-19 όσο και γενικότερα με την κλινική εικόνα των ασθενών. Φαίνεται ότι η παρατεινόμενη αντιγραφή του ιού SARS-CoV-2 επηρεάζει σημαντικά την πορεία της νόσου COVID-19.