Θεόδουλος ΠαπαβασιλείουΤο γεγονός ότι δούλεψε 20 χρόνια στο εξωτερικό σε ιντριγκάρει να τη γνωρίσεις, για να ακούσεις και να μάθεις για τις εμπειρίες και τις γνώσεις που έχει αποκομίσει μέσα από αυτή την πορεία. Η ανάληψη σημαντικών θέσεων ευθύνης αμέσως με την επιστροφή της στην Ελλάδα, δίνει την αφορμή για μία συνάντηση, η οποία δείχνει ξεκάθαρα από το πρώτο λεπτό τους λόγους αυτού του success story. Η Πρόεδρος και Διευθύνουσα Σύμβουλος της AbbVie σε Ελλάδα, Κύπρο και Μάλτα, Λαμπρίνα Μπαρμπετάκη, έχει πάθος και όραμα, διάθεση να φέρει σημαντικές αλλαγές μέσω δημιουργικών συνεργασιών και πιστεύει στη δύναμη τού «τώρα» και της ομάδας. Οι εποχές απαιτούν η καινοτομία να «εισβάλει» σε όλους τους τομείς της ζωές μας, για να πάμε μπροστά – από την υγεία και την πρόσβαση των ασθενών σε καινοτόμες θεραπείες, μέχρι τις ανθρώπινες σχέσεις, το εργασιακό περιβάλλον, την καθημερινότητά μας. Οι εποχές απαιτούν καινοτόμα μυαλά. Επομένως, αν όχι η Λαμπρίνα Μπαρμπετάκη, τότε ποιος;
«Αν όχι εμείς, τότε ποιος; Αν όχι τώρα, τότε πότε;». Γιατί σας εκφράζει τόσο πολύ αυτό το motto;
Με εκφράζει διότι, δυστυχώς, αποτελεί πάγια τακτική το να αποποιούμαστε των δικών μας ευθυνών και να τις μετατοπίζουμε στους άλλους. Να αναλωνόμαστε στους λόγους για τους οποίους κάτι δεν μπορεί να γίνει, να καταρρίπτουμε ιδέες, αντί να εστιάζουμε στο πώς θα πάμε μπροστά και πώς θα βρούμε τρόπους για να δημιουργήσουμε ένα νέο ρεύμα. Θα πρέπει ο καθένας μας να αναλάβει την ευθύνη του και να συμβάλει ατομικά για το συλλογικό καλό.
Η αναβλητικότητα, επίσης, είναι ένα άλλο θέμα. Για μένα, πρέπει να επενδύουμε στο «τώρα», για να εξασφαλίσουμε και να χτίσουμε το αύριο που εμείς θέλουμε. Όπως έλεγε και ο Γκαίτε, «ό,τι δεν αρχίζει σήμερα, δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ αύριο».
Υπάρχει μία τάση εξιδανίκευσης της εργασίας και της καριέρας γενικότερα στο εξωτερικό, με τη φράση «φύγε από την Ελλάδα όσο προλαβαίνεις» να αποτελεί «κλασική» παρότρυνση τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας. Εργαστήκατε για 20 χρόνια σε 20 διαφορετικές χώρες. Επομένως, αν όχι εσείς, τότε ποιος μπορεί να μας δώσει μια πιο ολοκληρωμένη άποψη για το θέμα αυτό;
Το να φύγεις στο εξωτερικό είναι μία καλή ευκαιρία να αποκτήσεις νέες εμπειρίες, απομακρυνόμενος από την ασφάλεια που σου δίνει το γνώριμο που νιώθεις στη χώρα σου. Το να αφήνεις την comfort zone και να είσαι ανοιχτός στο καινούριο και το διαφορετικό, μόνο θετικό πρόσημο μπορεί να έχει στο τέλος της ημέρας. Μαθαίνεις μέσα από διαφορετικές κουλτούρες πώς μπορείς να εξελιχθείς, να αποκτήσεις νέες ικανότητες. Ωστόσο, είναι σημαντικός και ο λόγος για τον οποίο αποφασίζεις να φύγεις στο εξωτερικό, για σπουδές, για δουλειά, έχει σημασία η διάθεση και η φάση που βρίσκεσαι όταν πάρεις αυτή την απόφαση.
Παρόλα αυτά, και στην Ελλάδα υπάρχουν ευκαιρίες εξέλιξης, ειδικά με την ανάπτυξη της τεχνολογίας. Και ακόμα και για εκείνους που κάποια στιγμή αποφασίζουν να επιστρέψουν στην Ελλάδα, οι γνώσεις και η εμπειρία τους είναι πολύτιμες, καθώς ανοίγουν νέους δρόμους σε εκείνους που έμειναν στη χώρα μας. Το μόνο σίγουρο, όμως, είναι πώς τίποτα δεν έρχεται χωρίς προσπάθεια και κόπο.
Ποια είναι τα μαθήματα ή και παθήματα από την εμπειρία σας στο εξωτερικό, που θεωρείτε ότι συνέβαλαν σημαντικά στην επαγγελματική και προσωπική σας ωρίμανση; Και ποια τα θετικά στοιχεία που συλλέξατε από τις διαφορετικές κουλτούρες εντός και εκτός εργασιακού χώρου και θέλετε με κάποιο τρόπο να προσαρμόσετε και στη δική μας πραγματικότητα;
Σε προσωπικό επίπεδο, μαθαίνεις να έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Γνωρίζεις καλύτερα τον εαυτό σου και τις δυνάμεις σου σε ένα περιβάλλον άγνωστο, που δεν σε ξέρει κανείς, δεν γνωρίζεις τη γλώσσα, την κουλτούρα και, την ίδια στιγμή, ενδυναμώνεσαι γιατί λες στον εαυτό σου πως, αν τα καταφέρω εδώ, μπορώ να τα καταφέρω παντού. Έτσι, η διαφορετικότητά σου γίνεται η δύναμή σου, μέσα από εξάσκηση και με σωστή προβολή του εαυτού σου.
Αυτό που θα ήθελα να ενσωματώσω στο επαγγελματικό περιβάλλον στην Ελλάδα, είναι η μεγαλύτερη πειθαρχία και μεθοδικότητα στον τρόπο εργασίας, η επιμονή και τήρηση του πλάνου και του χρονοδιαγράμματος. Επίσης, μεγαλύτερη εξωστρέφεια σε νέες συνεργασίες και best practice sharing. Αυτό που έμαθα καλά στο εξωτερικό είναι πως αυθεντία, όπως την αντιλαμβανόμαστε εμείς, δεν υπάρχει τόσο έντονα. Βλέπουμε μεγαλύτερη εστίαση στις συνεργασίες. Και πιστεύω ακράδαντα πως, μέσα από τη συνεργασία και την ομαδικότητα, έρχεται η επιτυχία.
Δεν θα έπρεπε γύρω από το όνοµα µίας γυναίκας να υπάρχουν επεξηγήσεις, σηµειώσεις για την ιδιότητά της, θα έπρεπε το όνοµα της να αρκεί και να έχει τη βαρύτητα που της αξίζει.
Το θέμα της γυναικείας ενδυνάμωσης συζητείται πιο έντονα τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Δεν είναι άδικο, εν έτει 2023, να πρέπει μία γυναίκα να παλεύει συνεχώς για να πείσει ότι αξίζει, ότι δικαιούται, ότι μπορεί;
Δεν είναι μόνο άδικο, αλλά και εντελώς αναχρονιστικό. Δεν θα έπρεπε καν να τίθεται ως θέμα σχολιασμού ο ρόλος της γυναίκας ως εργαζόμενης, βάζοντας στη συζήτηση θέματα όπως το αν είναι μητέρα ή αν δεν είναι, και άλλα τόσα quota, με στόχο τελικά ν’ να αμφισβητούνται οι ικανότητες της.
Οι γυναίκες έχουν αποδείξει ανά τους αιώνες, μέσα από συνεχείς μάχες που έχουν δώσει, ότι και ικανές είναι, και σημαντική ακαδημαϊκή κατάρτιση διαθέτουν, και αξιόλογη επαγγελματική εμπειρία έχουν αποκτήσει. Έχουν εμπεριστατωμένη άποψη και μπορούν να αναλάβουν θέσεις εξουσίας. Δεν θα έπρεπε γύρω από το όνομα μίας γυναίκας να υπάρχουν επεξηγήσεις, σημειώσεις για την ιδιότητα της, θα έπρεπε το όνομά της να αρκεί και να έχει τη βαρύτητα που της αξίζει. Άλλωστε, οι δεξιότητες που πρέπει να έχει ένας ηγέτης είναι συγκεκριμένες, και το φύλο δεν παίζει κανένα απολύτως λόγο.
Ωστόσο, έχουμε ακόμα αρκετό δρόμο να διανύσουμε για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, αλλά γι’ αυτό είμαστε εδώ: για να το παλέψουμε όλοι μαζί.
Ποιες είναι οι δικές σας προτεραιότητες στην AbbVie στο κομμάτι του “Equity, Equality, Diversity and Inclusion”;
Πρωταρχικός μου στόχος είναι να συμβάλω στην ενίσχυση ενός εργασιακού περιβάλλοντος, στο οποίο κάθε εργαζόμενος θα έχει την ευκαιρία να αναπτύξει ελεύθερα και με ασφάλεια τις δυνατότητές του, έχοντας στη διάθεσή του τα απαραίτητα εργαλεία, αλλά και ίσες ευκαιρίες για να εξελιχθεί, καθώς πρεσβεύω σθεναρά και εμπράκτως τις συγκεκριμένες αξίες.
Στοχεύω πάντα στη δημιουργία σχέσεων εμπιστοσύνης και αλληλοσεβασμού μεταξύ των εργαζομένων. Είναι ξεκάθαρο πως οι άνθρωποί μας αποτελούν σαφή προτεραιότητα και βασική προϋπόθεση για την επιτυχία μας.
Αναζητώ πάντα συνεργάτες που δεν αντιστέκονται στην αλλαγή και στην παραγωγική αντιπαράθεση, και αποδέχονται πιθανές προκλήσεις για να υλοποιήσουν ιδέες που ανταποδίδουν στην κοινωνία.
Κλείνοντας, θέλω να υπογραμμίσω ότι κάθε αλλαγή στο πλαίσιο ενός συμπεριληπτικού εταιρικού περιβάλλοντος, για να είναι ουσιαστική και να μπορέσει να συμβάλει στη διαμόρφωση μιας καλύτερης και πιο δίκαιης κοινωνίας, θα πρέπει να ξεκινήσει από μικρότερες αλλαγές σε καθημερινές συμπεριφορές και συνήθειες του καθενός μας ξεχωριστά.
Ανισότητα και διακρίσεις υπάρχουν και στο θέμα της πρόσβασης των ασθενών στην καινοτομία, η οποία στη χώρα μας αντιμετωπίζεται ως «κόστος» και όχι ως επένδυση. Τι πρέπει να αλλάξει και, κυρίως, πώς μπορεί να αλλάξει;
Η υγεία των ανθρώπων είναι, αδιαπραγμάτευτα, η πολυτιμότερη επένδυση για κάθε κοινωνία. Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, ότι το φάρμακο δεν μπορεί να νοείται ως πηγή κόστους. Αντιθέτως, πρέπει να αντιμετωπίζεται ως βασικός πυλώνας της οικονομίας και ως πολλαπλασιαστής ευημερίας, ανάπτυξης, απασχόλησης.
Αντιλαμβάνομαι, βεβαίως, ότι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο κλάδος της Υγείας στην Ελλάδα είναι μεγάλες, και η οικονομική κρίση δημιούργησε ένα δυσλειτουργικό περιβάλλον και στρεβλώσεις που επιβαρύνουν τον κλάδο της Υγείας, συνολικά. Το παρελθόν, όμως, δεν μπορεί να αποτελεί εσαεί τη δικαιολογία για να επιμένουμε στην επιζήμια «συνταγή» της υποχρηματοδότησης της φαρμακευτικής δαπάνης, δημιουργώντας ένα ασφυκτικό πλαίσιο για την ομαλή λειτουργία του κλάδου. Αν αναλογιστεί κάποιος ότι, για τα καινοτόμα φάρμακα, οι υποχρεωτικές επιστροφές των εταιρειών αγγίζουν το 70%, τότε εύκολα αντιλαμβάνεται ότι η ομαλή λειτουργία τους απειλείται ευθέως, αλλά κυρίως ότι απειλείται η πρόσβαση των ασθενών στις καινοτόμες θεραπείες.
Πρέπει να στοχεύσουμε σε σύγχρονες και βιώσιμες πολιτικές, με γνώμονα τις πραγματικές ανάγκες των ασθενών, και να επιταχυνθούν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Δεσμεύομαι να εργαστώ σκληρά, έτσι ώστε οι καινοτόμες φαρμακευτικές εταιρείες να συμβάλουμε ουσιαστικά με χρήσιμες και υλοποιήσιμες προτάσεις που εξυπηρετούν τις ανάγκες των ασθενών.
Για µένα ο ασθενής και η πρόσβασή του σε καινοτόµες θεραπευτικές λύσεις αποτελούν προτεραιότητα και προσωπικό µου στοίχηµα.
Η επιστροφή σας στην Ελλάδα «συνοδεύθηκε» και από άμεση ανάληψη πολύ σημαντικών και τιμητικών θέσεων, εκτός από την AbbVie, και στο Pharma Innovation Forum, αλλά και στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο. Ποιες πιστεύετε ότι θα είναι οι πιο δύσκολες μάχες που θα κληθείτε να δώσετε μέσα από τις ιδιότητές σας αυτές;
Πράγματι, η ανάληψη των τιμητικών αυτών θέσεων, ως Πρόεδρος του Pharma Innovation Forum και της Φαρμακευτικής Επιτροπής του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητήριου, με γεμίζει ευθύνη. Στόχος μου είναι να παραμείνουμε ενεργός συνομιλητής με την πολιτεία, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες, με κατάθεση στοιχειοθετημένων προτάσεων προς ενθάρρυνση του στρατηγικού διαλόγου. Η βασική μου προτεραιότητα είναι η αγαστή συνεργασία με τη νέα κυβέρνηση.
Νομίζω ήρθε η ώρα, όπως αναφέραμε και πριν κ. Παπαβασιλείου, να υιοθετηθεί μια προσέγγιση για την Υγεία που θα απομακρύνεται από τη στενή αντιμετώπιση του φαρμάκου και της φαρμακευτικής καινοτομίας ως κόστους. Οι λύσεις θα έρθουν μέσω της συνεργασίας με όλους τους φορείς, επιστημονικούς, ακαδημαϊκούς και πολιτειακούς, τους συλλόγους ασθενών, τα ερευνητικά κέντρα, τους νέους επιστήμονες. Τελικό ζητούμενο για όλους μας δεν μπορεί παρά να είναι ένα εθνικό σύστημα υγείας, στο οποίο οι ασθενείς που ζουν στην Ελλάδα να απολαμβάνουν ισότιμη και απρόσκοπτη πρόσβαση σε καινοτόμες υπηρεσίες και θεραπευτικές λύσεις.
Να κλείσουμε όπως ξεκινήσαμε: «Αν όχι εμείς, τότε ποιος; Αν όχι τώρα, τότε πότε;». Ποιο είναι το πρώτο θέμα, ερώτημα, δίλημμα, στόχος κ.λπ. που σας έρχεται στο μυαλό στην παρούσα φάση της ζωής σας και θα απαντούσατε αβίαστα με αυτό το motto;
Το πιστεύω ακράδαντα. Για μένα ο ασθενής και η πρόσβασή του σε καινοτόμες θεραπευτικές λύσεις αποτελούν προτεραιότητα και προσωπικό μου στοίχημα. Γι’ αυτό τώρα, και όχι αργότερα, γι’ αυτό εμείς, ως AbbVie. Γι’ αυτό τον λόγο ανέλαβα και αυτές τις τιμητικές θέσεις ευθύνης.
Θα μπορούσα να το αφήσω σε άλλους, να σκεφτώ πως ίσως είναι πολύ νωρίς, να το αφήσω για αργότερα. Ωστόσο, επιλέγω να έχω εγώ την ευθύνη και να λέω στον εαυτό μου ότι έκανα τα πάντα για να αποκτήσει ο ασθενής υγεία πρώτης γραμμής, άμεση πρόσβαση σε νέες θεραπείες και την ποιότητα ζωής που του αξίζει.