Κατάφερε με την ομάδα του να κάνει τη διαφορά στα τηλεοπτικά δρώμενα και, μάλιστα, σε μια περίοδο που δεν ευνοεί το ρίσκο και τα μεγάλα όνειρα. Ο Ανδρέας Γεωργίου, όμως, διαθέτει αυτά τα χαρακτηριστικά που μπορούν άνετα να “κοντράρουν” τα στατιστικά και τις προβλέψεις: ταλαντούχος, δημιουργικός, επικοινωνιακός… Ένα απρόβλεπτο παιδί που κινείται άνετα μεταξύ ελευθερίας και ισορροπίας.
Συνέντευξη στον Θεόδουλο Παπαβασιλείου
– Αργεντινή, Νέα Υόρκη, Βιέννη, Μόναχο, Αθήνα, Κύπρος: Σου θυμίζει κάτι αυτό το δρομολόγιο;
Είναι το δρομολόγιο που έκανα πρόσφατα! Είχα γύρισμα στην Αργεντινή και στην επιστροφή σταμάτησα λίγο στη Νέα Υόρκη. Είχα τα γενέθλιά μου στις 18 Απριλίου και επέλεξα να περάσω λίγες μέρες μόνος μου, σε μια πόλη που έχω ζήσει στο παρελθόν, και ήθελα να κάνω μια αναδρομή της τελευταίας δεκαετίας μου, να αναθεωρήσω κάποια πράγματα, να σκεφτώ…
Έκοψα το κάπνισμα, πολύ σημαντικό, έχω πάρει κάποιες αποφάσεις για την καινούργια χρονιά της ζωής μου και πέρασα πάρα πολύ ωραία με τον εαυτό μου φέτος!
– Και ποια είναι τα συμπεράσματα από την ανασκόπηση που έγινε στη Νέα Υόρκη;
Έχω αποφασίσει για την καινούργια χρονιά μου ότι, γενικά, πρέπει να υπάρχει ισορροπία στα πάντα.
– Σε ποιον τομέα θεωρείς ότι δεν είχες ισορροπία;
Πολλές ώρες δουλειάς… Πρέπει να υπάρχει και προσωπικός χρόνος, και προσωπική ζωή.
– Θεωρείς ότι είναι μία ισορροπία που μπορείς να πετύχεις;
Νομίζω πως ναι. Τους τελευταίους μήνες τα πάω πολύ καλά.
– Πέραν της ιδιαιτερότητας του δρομολογίου που αναφέραμε πριν, γενικά οι δουλειές που κάνεις τα τελευταία χρόνια περιλαμβάνουν πολλά ταξίδια. Πόσο συναρπαστικό, αλλά και πόσο περιοριστικό είναι αυτό για σένα;
Eίναι ανανεωτικό. Ξέρεις, σπάει τη ρουτίνα αυτό το σχήμα, γιατί δεν μπορείς να έχεις το ίδιο πρόγραμμα κάθε εβδομάδα…. Εβδομάδα παρά εβδομάδα είναι διαφορετικό· αλλάζουν οι ομάδες, γιατί είμαστε τέσσερα συνεργεία στο “Τατουάζ”, γίνεται ένα μπλέξιμο καινούργιο κάθε εβδομάδα, οπότε αλλάζουν λίγο οι ενέργειες και οι χημείες των ανθρώπων.
Στο “Μπρούσκο” είχαμε ταξίδια σε πολλές χώρες. Στο “Τατουάζ”, όμως, έχουμε σταθερά τέσσερις χώρες.
– Η πολύ καλή εικόνα, αυτά τα πλούσια εξωτερικά γυρίσματα, έγιναν επί τούτου, για να διαφοροποιηθείτε από τον ανταγωνισμό; Για να δώσετε κάτι παραπάνω στον τηλεθεατή;
Η φοβερή αυτή εικόνα θέλω να πω ότι είναι το ταλέντο των φωτογράφων μας, να τα λέμε αυτά…
Η αλήθεια είναι ότι ο στόχος από τότε που ξεκινήσαμε σαν ομάδα με τον Κούλλη (Νικολάου) και τη Βάνα (Δημητρίου) ήταν να φύγουμε από το κλασικό, στερεοτυπικό καθημερινό, να φύγουμε από το στούντιο. Θέλαμε φυσικούς χώρους. Θέλαμε να βγούμε έξω, να έχουμε εικόνα από εξωτερικά γυρίσματα – και νομίζω το πετύχαμε. Ήταν ο στόχος εξαρχής αυτός, δηλαδή να κάνουμε την καλύτερη εκδοχή που μπορούσαμε για ένα καθημερινό.
– Υπήρχε καθόλου στο πίσω μέρος του μυαλού σας ότι αυτές οι ωραίες εικόνες, τα εξωτερικά γυρίσματα, θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα καλό δέλεαρ, ώστε να πουληθεί μια σειρά έξω, όπως είδαμε ότι έγινε με το “Μπρούσκο”;
Όταν ξεκινήσαμε το “Μπρούσκο”, δεν είχαμε στο μυαλό μας καν την πιθανότητα ότι μπορεί αυτή η σειρά να βγει έξω από Ελλάδα. Εμείς κάναμε μια σειρά για την ελληνική αγορά. Δεν είχαμε φανταστεί ότι θα πουληθεί στο εξωτερικό η σειρά.
– Και έφτασε τώρα να βρίσκεται σε 52 χώρες;
52 χώρες, ναι.
– Πώς νιώθεις για αυτό;
Περήφανος, αρχικά! Έχω ταξιδέψει για το promo της σειράς σε κάποιες από αυτές. Υπάρχουν χώρες που δεν ήξεραν την ύπαρξη της Ελλάδας (και κυρίως της Κύπρου) και ένιωσα περήφανος που έμαθαν και στοιχεία της κουλτούρας μας μέσα από αυτήν τη σειρά. Μας μάθανε ως λαό. Και αυτό με κάνει να νιώθω περήφανος. Θέλω να σου πω ότι υπάρχει εξαιρετικό ενδιαφέρον και για το “Τατουάζ”. Ξέρω ότι το κανάλι συζητάει με κάποιες εταιρείες διανομής στο εξωτερικό που ενδιαφέρονται, και εύχομαι να έχει την ίδια τύχη.
– Πολύ καλά νέα αυτά! Το “Τατουάζ” θα συνεχίσει και την επόμενη σεζόν, έτσι;
Έτσι φαίνεται. Όμως πρέπει να βγει επίσημη ανακοίνωση από το κανάλι. Δεν μπορώ να ανακοινώσω εγώ κάτι, αλλά έτσι όπως δείχνουν τα πράγματα, ναι.
– Παραγωγός, σκηνοθέτης και ηθοποιός: Εργασιομανής, συγκεντρωτικός ή λίγο “ψώνιο”;
Λίγο από όλα! Γιατί αν δεν το θες πολύ, δεν μπορείς να το κυνηγάς! Πρέπει να είσαι και λίγο φιλόδοξος, πρέπει να είσαι και λίγο εργασιομανής, να αγαπάς και αυτό που κάνεις. Είναι όλα μαζί. Εγώ κάνω αυτό που αγαπώ. Από τότε που ήμουν μικρός αυτό ήθελα να κάνω. Αυτό κυνήγησα.
Στην παραγωγή μπορώ να σου πω ότι μπήκα γιατί ήθελα να έχω την ελευθερία να ξοδεύω λεφτά πάνω στη δουλειά, χωρίς να έχω περιορισμό. Αυτό κάνουμε με τον Κούλλη, δηλαδή. Ό,τι έξτρα μπορούμε να πάρουμε για την παραγωγή, τα ρίχνουμε εκεί. Αλλιώς δεν θα μπορούσαμε ούτε αυτήν την εικόνα να έχουμε από εξωτερικά γυρίσματα… Είναι κάποιες φορές, δηλαδή, που θα μπορούσαμε να κλειστούμε σε τέσσερις τοίχους και να κρατήσουμε χρήματα σαν κέρδος. Όμως δεν το κάνουμε. Επιλέγουμε να τα ξοδεύουμε και να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στη δουλειά.
– Ο Κούλλης και η Βάνα είναι πλέον οικογένειά σου, έτσι;
Είναι, ναι. Είμαστε πολύ συνδεδεμένοι. Μέσα από τη δουλειά έχουμε μάθει τόσο καλά ο ένας τον άλλον, που πλέον, ξέρεις, μετά από οκτώ χρόνια δεν μας δένει μόνο η δουλειά, μας δένουν και άλλα πράγματα, πολύ πιο ουσιαστικά. Και ναι, είμαστε οικογένεια.
– Έχεις φίλους εκτός του χώρου; Παιδικούς φίλους, για παράδειγμα; Ή λόγω των συνθηκών και των πολλών ωρών που περνάς με το συνεργείο και τους ηθοποιούς, με τη δουλειά γενικότερα, πλέον οι φίλοι σου είναι οι συνεργάτες σου;
Κοίταξε, οι φίλοι μου έγιναν συνεργάτες μου! Δεν έγιναν οι συνεργάτες μου φίλοι μου!
Έχω φίλους που έγιναν συνεργάτες, δηλαδή μπήκαμε στη δουλειά μαζί. Έχω και φίλους που δεν έχουν καμία σχέση με τον χώρο μας, που όμως αναγκαστικά δεν τους βλέπω τόσο συχνά όσο θα ήθελα.
Στο συμβόλαιό μου με τον Alpha περιλαμβάνεται και μια ταινία με την Village για την επόμενη σεζόν και δουλεύουμε πάνω σε αυτό. Θα είναι η πρώτη μας απόπειρα στον κινηματογράφο και εύχομαι να πάει καλά!
– Πώς αποφάσισες να μπεις στο “Τατουάζ”, ενώ αυτό δεν υπήρχε στο αρχικό πλάνο;
Δεν υπήρχε καθόλου στο αρχικό πλάνο. Όμως, επειδή είχε βγει αυτός ο ρόλος και ψάχναμε ηθοποιό, και όσο τον διάβαζα μου άρεσε πάρα πολύ, ένιωθα ότι μου πάει, ήθελα να τον κάνω εγώ. Το εξέφρασα στη Βάνα και με το που το είπα, μου είπε “Εσύ θα τον κάνεις, τελείωσε!”. Και ενώ απλά το σκεφτόμουν, δεν το αποφάσιζα, το αποφάσισε η Βάνα για μένα!
– Είχες πει ότι ένας επιπλέον λόγος για να θέλεις να μπεις στη σειρά ήταν και η Εβελίνα Παπούλια…
Μετά από τη σχέση μου με την Ελένη Βαΐτσου, που περάσαμε πάρα πολύ ωραία, αισθάνθηκα δύσκολο να ξαναβρώ κάτι αντίστοιχο. Μόνο με την Εβελίνα θα μπορούσα στο “Τατουάζ” να έχω αυτήν τη χημεία. Και όντως έχουμε πολύ καλή χημεία, γιατί γνωριζόμαστε χρόνια, γιατί αγαπιόμαστε, γιατί είμαστε φίλοι, γιατί ο ένας μπορεί να δεχτεί την κριτική του άλλου χωρίς εγωισμό, είμαστε πολύ ανοιχτοί σε αυτό. Και νιώθω ότι είμαι πολύ τυχερός. Όταν το έχεις αυτό, έχεις και ένα επιπλέον όπλο. Το έχουμε αυτό με την Εβελίνα.
– Με τον χορό είχες καμία σχέση πριν;
Όχι, καμία σχέση!
– Τώρα έχεις;
Τώρα κάνω πρόβα τη συγκεκριμένη χορογραφία για τις σκηνές που κάνουμε. Και θέλω να το πω αυτό, γιατί δε μου δίνεται η ευκαιρία συχνά: μας βοηθά πολύ η Γκαλένα Βελίκοβα και την ευχαριστώ πολύ. Κάναμε κάποια μαθήματα μαζί και γενικά είχαμε πολύ τη στήριξή της. Μας έχει παραχωρήσει και τη σχολή της για τα γυρίσματα.
– Ο ρόλος που υποδύεσαι, που σου κέντρισε το ενδιαφέρον, αφορά έναν άνθρωπο που ζει το τώρα. Δεν τον νοιάζει, δεν μπαίνει σε δεύτερες σκέψεις για το αύριο. Είσαι τέτοιος άνθρωπος εσύ ή ακριβώς σε ιντρίγκαρε ο ρόλος επειδή δεν είσαι έτσι;
Όχι, μπορώ να σου πω ότι έτσι είμαι! Επιπλέον, ο λόγος που μου άρεσε ο ρόλος σχετίζεται με αυτό που θα αποκαλυφθεί στην πορεία. Ο λόγος, δηλαδή, που κάνει αυτόν τον άνθρωπο να φέρεται έτσι και να έχει αυτήν τη φιλοσοφία για τη ζωή. Και εκεί είναι που ταυτίζομαι με αυτόν τον ήρωα.
– Εγώ πάντως, για να πάω και λίγο κόντρα σε αυτά που λες, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι ένας άνθρωπος που έχει τόσες πολλές ευθύνες πάνω του, όπως είσαι εσύ, μπορεί να ζει με τη φιλοσοφία τού “τώρα” και τού “άνετα, χαλαρά και βλέπουμε”.
Να σου πω κάτι όμως; Αν δεν υπήρχε αυτή η φιλοσοφία, νομίζω θα τρελαινόμουν!
– Σωστό και αυτό.
Οπότε μόνο έτσι μπορείς! Αλλιώς δεν γίνεται!
– Είσαι από τα άτομα που θα ικανοποιηθούν από ένα καλό αποτέλεσμα στο σύνολό του ή θα κολλήσεις στις λεπτομέρειες και θα μπεις στη διαδικασία να πεις “αυτό θα μπορούσαμε να το κάνουμε έτσι καλύτερα” κ.λπ.;
Εξαρτάται. Ξέρεις κάθε φορά αλλάζουν τα δεδομένα, γιατί είναι άλλες οι συνθήκες, είναι άλλοι οι άνθρωποι, είναι πολλά αυτά που πρέπει να συμβάλουν σε ένα αποτέλεσμα. Οπότε, ανάλογα με την περίπτωση.
Κάποιες φορές, λέω “Ωραία, μέχρι εκεί μπορούσαμε, είμαι πολύ happy!”· άλλες φορές θα πω “Μπορούσαμε και καλύτερα”, για να το έχουμε σαν μάθημα για την επόμενη φορά. Αλλά δεν μπορώ να σου πω ότι είμαι απόλυτος. Εξαρτάται από την κατάσταση. Εξαρτάται από τις συνθήκες.
– Κάτι που έχει κάνει εντύπωση είναι το γεγονός ότι έτυχε πολλές φορές να επιλέξετε άτομα άσχετα με τον χώρο και να τα εντάξετε στο καστ κάποιας σειράς. Για κάποιο μικρό ή μεγαλύτερο ρόλο. Κάπως έτσι επιλέξατε και τον Στέφανο Μιχαήλ. Αυτό γίνεται γιατί θέλετε να δίνετε ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους ή σας γοητεύει όταν κάποιος είναι άφθαρτος από τον χώρο, επομένως και πιο εύπλαστος;
Κοίταξε να δεις, κάνουμε μια δουλειά σε μια εποχή που τα πράγματα είναι τόσο δύσκολα από οικονομικής πλευράς, κάπως πρέπει να βρίσκεις λύσεις που να βοηθούν την κατάσταση.
Υπάρχουν κάποιες φορές που, για κάποιους πολύ μικρούς ρόλους, δεν μπορείς να κλείσεις έναν ηθοποιό και να του πεις “Έλα να πεις μια ατάκα”, ας πούμε. Τότε, αναγκαστικά, θα βρεις έναν άνθρωπο που μπορεί να το κάνει. Πολλές φορές, τυχαίνει αυτοί οι άνθρωποι που θα πουν δυο ατάκες να δεις ότι μπορούν να πουν και τέσσερις και πέντε, και μετά μπαίνουν στη φιλοσοφία της δουλειάς. Έχουν αντίληψη αυτού, μπορούν να το κάνουν.
Ο Στέφανος ο Μιχαήλ κάπως έτσι μπήκε. Είδαμε ότι έγραφε ωραία, ότι μπορούσε να πει κάποιες ατάκες, μετά ήξερε περισσότερες ατάκες, άνοιξε ο ρόλος και, τελικά, είναι αυτό που είναι σήμερα στην τηλεόραση. Κάποιες φορές ψάχνεις να βρεις ένα πρόσωπο που να είναι “άκαυτο”, να μην το έχει δει ποτέ κανείς. Και κάνεις ένα κάστινγκ, και δεν βρίσκεις ακριβώς αυτό που θέλεις. Είναι κάτι που γίνεται σε όλο τον κόσμο.
Η τηλεόραση είναι εικόνα για μένα, αυτό που θέλεις μπορείς να το πάρεις και να το πλάσεις. Χρειάζεται αντίληψη. Χρειάζεται λίγη δουλειά. Δεν λέω ότι δεν πρέπει να δουλεύουμε με ηθοποιούς, με ηθοποιούς πρέπει να δουλεύουμε. Απλά είμαστε σε μια αγορά που, όταν ψάχνεις κάτι συγκεκριμένο, είναι πολύ περιορισμένα τα πράγματα.
– Υπάρχουν επιλογές που γίνονται και για λόγους μάρκετινγκ; Όπως, ας πούμε, ο Γιώργος Αγγελόπουλος;
Βεβαίως, ναι. Υπάρχουν και τέτοιες επιλογές. Δεν θα σου πω ψέματα. Πάντως, δεν κάνεις μια επιπόλαιη επιλογή απλά για να κάνεις μάρκετινγκ. Όταν υπάρχει ο συνδυασμός, είναι το καλύτερο.
Με τον Γιώργο υπήρξε το πακέτο. Είχε την εμφάνιση, είχε αυτό που χρειαζόταν για τη σειρά, έχει αντίληψη, είναι πολύ καλός σε αυτό που κάνει, είναι αξιοπρεπέστατος και “κουβαλάει” και όλο αυτό με το μάρκετινγκ που λες. Γιατί να μην το κάνω δηλαδή;
– Έχεις πει πρόσφατα ότι το επόμενο κόνσεπτ, η επόμενη ιδέα είναι ήδη στα χέρια σου, εδώ και μερικούς μήνες. Πόσο καιρό χρειάζεται μια καινούργια ιδέα, ώστε να πάρει το ΟΚ, να προχωρήσεις στην υλοποίηση;
Πάντα ξεκινάει αυτό από κουβέντα με τη Βάνα. Είχαμε συζητήσει κάποια πράγματα από πέρυσι, και αυτό το έχουμε σαν παράδοση. Δηλαδή κάθε χρόνο σιγά-σιγά ξεκινάμε, συζητάμε κάτι και μέχρι τον Νοέμβριο καταλήγουμε. Καταλήξαμε, λοιπόν, τον περασμένο Νοέμβριο σε κάτι και ξέρουμε ότι αυτό είναι το επόμενό μας. Όμως συνέχεια το συζητάμε και δουλεύεται παράλληλα.
– Μετά από την τεράστια επιτυχία που γνωρίζουν οι δουλειές σου τα τελευταία χρόνια, γίνεται πιο δύσκολη η διαχείριση μιας αποτυχίας, σε σχέση με το παρελθόν που πειραματιζόσουν, που ήσουν πιο χαλαρός;
Αυτή είναι περίεργη ερώτηση. Γιατί, αυθόρμητα, θα σου πω ότι δεν είναι. Όπως αυθόρμητα θα σου πω ότι είναι! Είναι κάτι που το έχω ξαναπεράσει.
Φέτος θα σου πω ότι δεν μου ήταν εύκολο. Με το “Κόκκινο Νυφικό”, που δεν είχε πάει τόσο καλά όσο περίμενα, δεν μπορώ να σου πω ότι ήταν τόσο εύκολο να το διαχειριστώ. Ήθελα να βρω καινούργιους τρόπους. Γιατί, όπως ξέρεις, μεγαλώνουμε, έχουμε άλλη αντίληψη των πραγμάτων. Ήθελα λίγο χρόνο μέχρι να το διαχειριστώ μέσα μου και το ξεπέρασα.
Όμως, ναι, εξαρτάται. Είναι πάντα θέμα timing, τι έχεις στα χέρια σου, είναι τι έχεις ονειρευτεί, τι έχεις σχεδιάσει, τι χάνεις, τι κερδίζεις. Και πάντα μια αλλαγή ή κάτι απρόοπτο που θα σου τύχει νομίζω ότι χρειάζεται τον χρόνο του.
– Όταν πρωτοξεκίνησες, εμένα μου έδωσες την αίσθηση ότι είσαι ένας άνθρωπος που θα ασχοληθεί πολύ με τον κινηματογράφο. Δεν ξέρω γιατί είχα αυτήν την εικόνα, πριν από αρκετά χρόνια. Είναι κάτι που το έχεις στο μυαλό σου;
Εκεί είναι ο στόχος μου! Όμως νιώθω ότι πρέπει να έρθει το σωστό timing.
Η αλήθεια είναι ότι στο συμβόλαιό μου με τον Alpha περιλαμβάνεται και μια ταινία με την Village για την επόμενη σεζόν και δουλεύουμε πάνω σε αυτό. Ήδη ξεκινήσαμε δουλειά. Θα είναι η πρώτη μας απόπειρα στον κινηματογράφο και εύχομαι να πάει και καλά!
– Μπορούμε να πούμε κάτι παραπάνω γι’ αυτήν την ταινία; Για το περιεχόμενό της;
Δεν μπορώ να πω τίποτα ακόμα, γιατί περιμένουμε και… η Βάνα είναι λίγο προληπτική!
– Με το κλασικό team, όμως, έτσι;
Ναι, βέβαια.
– Θέλω να κλείσουμε με μια δήλωση που είχες κάνει πριν από λίγες μέρες. Είπες ότι “γερνάμε όταν ξεχνάμε το παιδί μέσα μας”. Με ποιους τρόπους προσπαθείς και καταφέρνεις να διατηρήσεις αυτό το παιδί που είναι μέσα σου;
Συνδυαστικά με αυτό που μου είπες πριν, ότι δεν μπορείς να φανταστείς έναν άνθρωπο που έχει τόσες ευθύνες να ζει το σήμερα σαν να μην υπάρχει αύριο. Αυτό είναι ένα κομμάτι της φιλοσοφίας. Όταν είσαι παιδί, είσαι αυθόρμητος, είσαι λίγο επιπόλαιος, δεν σκέφτεσαι τις αληθινές συνέπειες ενός ρίσκου. Οπότε ρισκάρεις, κρατάς τον ενθουσιασμό σου, χαίρεσαι με πράγματα που είναι παιδικά… Έτσι το διατηρώ το παιδί. Χαίρομαι με τους φίλους μου. Χαίρομαι με την παρέα. Χαίρομαι με το αποτέλεσμα. Χαίρομαι με πράγματα που χαίρεται ένα παιδί.
