Γνωστό για την καλλιτεχνική και πολυπολιτισμική του φύση, αποτελεί πόλο έλξης για εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο. Ωστόσο, η γερμανική πρωτεύουσα συνιστά έναν “προκλητικό” προορισμό και για την ποικιλία ψυχαγωγίας και γεύσεων που προσφέρει.
της Έλενας Κιουρκτσή
Σημαντικό οικονομικό και πολιτισμικό κέντρο με πολυάριθμα μουσεία, πάρκα, θέατρα, πανεπιστήμια και αρχιτεκτονικά μνημεία, το πάλαι ποτέ σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου είναι σήμερα μία από τις πιο ζωντανές πόλεις της Ευρώπης. Χαρακτηρίζεται από εντυπωσιακούς χώρους πρασίνου και προσεγμένες πλατείες, αλλά και άνετους δρόμους, που το καθιστούν ιδανικό για περπάτημα και περιηγήσεις.
Είναι πολύ πιθανό, όποιος επισκέπτεται τη γερμανική πρωτεύουσα, ειδικά για πρώτη φορά, να αναρωτηθεί αν βρίσκεται στο πρώην Δυτικό ή στο πρώην Ανατολικό Βερολίνο.
Και αυτό, γιατί τα κτίρια και οι άνθρωποι υπήρξαν δυο διαφορετικοί κόσμοι, που κλήθηκαν μετά από δεκαετίες να συμβιώσουν, μετά την πτώση του τείχους το Νοέμβριο του 1989 -και συνεχίζουν ακόμα να συνθέτουν ένα ανομοιογενές “παζλ”, με τις όποιες διαφορές αλλά και ομοιότητές τους. Προσωπικά, δεν είμαι ο πλέον αντικειμενικός επισκέπτης-κριτής της πολύχρωμης όσο και ιδιαίτερης αυτής πρωτεύουσας, καθότι οι φορές που έχω βρεθεί εκεί ανά τακτά χρονικά διαστήματα είναι τόσες πολλές, που αποδεικνύουν την σχεδόν ερωτική εμμονή μου για αυτή την πόλη των αντιθέσεων.
Ανάμεσα στο παλιό και το καινούργιο
Από τα μοντέρνα γυάλινα κτίρια και τις αναπαλαιωμένες πολυκατοικίες του παρελθόντος έως τις μεγαλοπρεπείς μπαρόκ κατοικίες και από τα πολυπολιτισμικά εστιατόρια με τις διεθνείς κουζίνες έως τα τούρκικα “γυράδικα” και καφενεία, όλα υποδηλώνουν πως το Βερολίνο είναι ένας προορισμός, όπου ο επισκέπτης καλείται ανά πάσα στιγμή να ανακαλύψει το “νέο” στις συνοικίες του δυτικού τομέα, με τα μεγάλα εμπορικά κέντρα και τις πολυτελείς κατοικίες και το “παλαιό” στα καλά κρυμμένα “απομεινάρια” του ανατολικού τμήματος, με τις αναπτυσσόμενες γειτονιές, τον “εναλλακτικό” κόσμο και τα καλαίσθητα μπαρ και καφέ.
Σε κάθε περίπτωση, όποιος αποφασίσει να επισκεφθεί το Βερολίνο, καλό είναι να έχει υπόψη του πως δεν θα συναντήσει μια τυπική γερμανική πόλη, αυστηρή, άχρωμη, αφιλόξενη ή ψυχρή. Επειδή ακριβώς είναι ένα συνονθύλευμα λαών και πολιτισμών, εμπεριέχει τη ζεστασιά των κατοίκων της, που είναι ακόμα στοιχειωμένοι από την οδυνηρή σύγχρονη ιστορία, και αποπνέει το ελεύθερο δημιουργικό πνεύμα του γνήσιου και ανεπιτήδευτου.
Σε κάθε γωνιά του το Βερολίνο μπορεί να θυμίζει τη Γερμανία αλλά δεν είναι… επιμένουν όσοι ζουν σε αυτή τη πόλη. Το ίδιο μου είχαν πει δυο καλοί βερολινόπληκτοι φίλοι πριν από χρόνια, ο Φώτης και η Λένια, που με πρωτομύησαν στην ουσία αυτής της πόλης.
Αλλά, όπως είπαμε, επειδή η αντικειμενικότητά μου όσον αφορά το Βερολίνο είναι πλέον “πειραγμένη”, μπορούμε απλά να προτείνουμε να δοκιμάσετε μια γνωριμία μαζί του λιγότερο “κλασική”, να πάρετε (κυριολεκτικά και μεταφορικά) μια γεύση από τα στέκια που προτιμούν οι ντόπιοι και όσοι γνωρίζουν καλά την πόλη.
Στο Βερολίνο, λοιπόν, ας κάνουμε όπως οι… Βερολινέζοι.
10 λόγοι για ένα διαφορετικό Βερολίνο
1. Becketts Kopf: “Το κεφάλι του Μπέκετ” -όπως είναι στα ελληνικά το όνομα του μπαρ και αναφέρεται στον νομπελίστα θεατρικό συγγραφέα Σάμουελ Μπέκετ- είναι ένας μικρός μυστηριακός χώρος που μοιάζει με ακόλαστο privé club και σερβίρει τα πιο διάσημα κοκτέιλ στην Ευρώπη.
Οι μπάρμαν ντυμένοι στα μαύρα θυμίζουν αλχημιστές εν δράσει χρησιμοποιώντας ειδικά gadgets μπροστά στα μάτια μας, προκειμένου να επιτύχουν την τέλεια χημική σύσταση του ποτού μας. Και το σερβίρισμα είναι πραγματική ιεροτελεστία που, αν το έβλεπε ο Μπέκετ, θα περίμενε με ακόμα μεγαλύτερο ενθουσιασμό τον… Γκοντό.
Pappelallee 64, Prenzlauer Berg
Στάση U-Bahn: Eberswalderstrasse
www.becketts-kopf.de
2. Weltrestaurant Markthalle: Εδώ θα ταίριαζε ο τίτλος “Πεντανόστιμο σνίτσελ και παλιά δαντέλα”. Σε ένα περιβάλλον με κλασική ξύλινη διακόσμηση σερβίρονται παγωμένες Γερμανικές μπύρες, αχνιστός καφές με χειροποίητα γλυκίσματα, αλλά το ατού είναι το σνίτσελ, όπως ποτέ δεν το έχουμε γευτεί (εκτός αν έχουμε βρεθεί στη Βιέννη). Το επίσης πολύ ωραίο είναι ότι κάθε πιάτο συνοδεύεται και από ένα πλατύ χαμόγελο.
Pücklerstraße 34, Kreuzberg
Στάση U-Bahn: Görlitzer Bahnhof
www.weltrestaurant-markthalle.de
3. Neues Ufer: Το στέκι του David Bowie -ο οποίος έμενε με τον Iggy Pop στα 70’ς δυο πόρτες παραδίπλα και ακόμα υπάρχουν στο γραμματοκιβώτιο του κτιρίου τα ονόματα τους- είναι ένα μικρό και ατμοσφαιρικό μαγαζί, για την ακρίβεια το πρώτο gay cafe που άνοιξε στο Βερολίνο στις αρχές του 1970. Τότε ονομαζόταν Anderes Ufer (η Άλλη Πλευρά) και στην πορεία πήρε το σημερινό του όνομα (η Νέα Πλευρά). Τους τοίχους κοσμούν φωτογραφίες του Λευκού Δούκα, το περιβάλλον είναι ζεστό και φιλικό και ο καφές και τα γλυκά σερβίρονται με πολύ μεράκι και καλή διάθεση.
Hauptstraße 157, Schöneberg
Στάση U-Bahn: Kleistpark
www.neuesufer.de
4. Absinth depot: Ή αλλιώς το Αψεντάδικο της… παρέας καθότι αποτελεί σημείο συνάντησης καλλιτεχνών και εναλλακτικών. Αν νομίζουμε ότι θα συναντήσουμε τον Μπωντλαίρ, τον Ρεμπό και άλλα καταραμένα ευφυή παλιόπαιδα, ενδεχομένως να έχουμε πάει στο σωστό μέρος. Μετά από ένα ποτηράκι αψέντι -σίγουρα μετά από δυο- μπορούμε να δούμε ό,τι θέλουμε, μέχρι και την πράσινη νεράιδα… με το ντέφι να γελάει και να μας γνέφει (κάτι σαν την Μαρίκα αλλά στο πιο ευρωπαϊκό). Το μαγαζί είναι ένα ψηλοτάβανο δωμάτιο ντυμένο με ανάγλυφη ταπετσαρία, όπου ακούγεται κλασική μουσική, και σερβίρει ή και πουλάει τις καλύτερες μάρκες αψέντι που κυκλοφορούν στον κόσμο, καθώς και αξεσουάρ (σπάτουλες, κύβους ζάχαρης και fountains) για την προετοιμασία και το σερβίρισμα. Ακόμα και αν δεν σας αρέσει το αψέντι -σας θυμίζει νερωμένο ούζο- αξίζει να περάσετε από εκεί για την ατμοσφαιρικότητα του χώρου.
Weinmeisterstraße 4, Mitte
Στάση U-Bahn: Weinmeisterstraße
www.absinth-berlin.de
5. Ankerklause: Το αγκυροβολημένο -όπως υπονοεί το όνομά του- σε παραπόταμο του Spree καφέ μπαρ, είναι ένα μέρος πλασμένο για άφρο ή τζιβάτα μαλλιά και για όσους η soul και η funky μουσική δεν άφησε ποτέ τις καρδιές τους. Ο διάκοσμος θυμίζει μαούνα μετά από λήψη Lsd και ο κόσμος που το λατρεύει είναι από 5 χρονών μέχρι 95. Πάνκηδες, ροκάδες, οικογένειες, γηραιές κυρίες και κύριοι συνυπάρχουν αρμονικά και χωρίς προκαταλήψεις. Και επειδή τις Κυριακές το πρωινό (fruhstuck) στη Γερμανία είναι σαν πλήρες menu γεύματος το οποίο σερβίρεται μέχρι τις 3.30 το μεσημέρι (διότι έχει υπάρξει εύλογα ένα ξενύχτι την προηγουμένη), εγγυημένα αυτό που θα γευτείτε στο Ankerklause θα είναι το πιο groovy.
Kottbusser Damm 104, Kreuzberg
Στάση U-Bahn: Schönleinstraße
www.ankerklause.de
6. Yogi Ashram: Όσοι είναι οπαδοί της ινδικής κουζίνας θα ενθουσιαστούν με τα γευστικά πιάτα, την ποικιλία επιλογών και τον original φολκλόρ διάκοσμο. Εμβληματική φιγούρα ο ιδιοκτήτης που με το αψεγάδιαστο τουρμπάνι του και τα λευκά μακριά του γένια παραπέμπει περισσότερο σε γκουρού παρά σε εστιάτορα. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην χαιρετίσει τον κάθε θαμώνα ξεχωριστά και να του χαρίσει ένα bollywood χαμόγελο.
Gabriel-Max-Str. 19, Friedrichschain
Στάση U-Bahn: Warschauer Strasse
www.yogiashram.de
7. Café Einstein Stammhaus: Το εσωτερικό του θα μπορούσε να είναι το σκηνικό από μαυρόασπρη ταινία με την Όντρεϊ Χέπμπορν και τον Κάρυ Γκραντ. Αριστοκρατικό, φινετσάτο και με ακριβή αισθητική αυτό το καφέ-ρεστοράν στεγάζεται σε ένα πανέμορφο νεοκλασικού τύπου κτίριο που παραδόξως επέζησε των βομβαρδισμών και φημίζεται για τον εξαιρετικό καφέ του, το περιβάλλον του, την αυλή του και, κυρίως, για το χειροποίητο strudel (μηλόπιτα) που προσφέρει. Ο Ταραντίνο ενθουσιάστηκε τόσο με την ομορφιά των χώρων, που μια σκηνή από το Άδοξοι Μπάσταρδη (Inglourious Basterd) γυρίστηκε σε αυτό το εντυπωσιακό καφέ.
Kurfürstenstraße 58, Charlottenburg
Στάση U-Bahn: Kurfürstenstr ή Nollendorfplatz
www.cafeeinstein.com
8. Tibet Haus: Αγαπημένο στέκι των Βερολινέζων και από τα πρώτα που άνοιξαν στην πόλη με θιβετιανή-νεπαλέζικη κουζίνα, προσφέρει περισσότερα από 45 πιάτα vegeterian, vegan αλλά και με κρέας ή ψάρι, καταπληκτικές σούπες και νοστιμότατα momo (ζυμάρι γεμιστό τηγανητό ή στον ατμό). Ο διάκοσμος είναι αναμενόμενα Βουδιστικός και ο Δαλάι Λάμα υποδέχεται τους θαμώνες στην είσοδο μέσα από το πάντα φρεσκοξεσκονισμένο κάδρο του.
Zossener Str. 19, Kreuzberg
Στάση U-Bahn: Gneisenaustraße
9. Scotch and Sofa in Berlin: Περισσότερο από 15 χρόνια σερβίρει σε ένα ζεστό και αναπαυτικό περιβάλλον που θυμίζει Βερολινέζικο καμπαρέ, τις καλύτερες μάρκες ουίσκι -όπως άλλωστε υποδηλώνει το όνομά του- υπό τους ήχους ροκ εντ ρολ και κλασικής ροκ μουσικής. Θεωρείται ένα από τα καλύτερα μπαρ στην Ευρώπη. Ωστόσο και οι… καναπέδες του αξίζουν.
Kollwitzstraße 1, Prenzlauer Berg
Στάση U-Bahn: Senefelderplatz
www.scotch-sofa.de
10. Bassy Cowboy Club: Ένας πραγματικά μοναδικός ναός της μουσικής που παραπέμπει σε σκηνικό του Almodovar, από το 1969 μέχρι σήμερα παίζει από Hot Jazz, Dirty Blues, Western Swing, Country, 50’s black R&B, Rock’n’Roll, 60’s Beat, early Soul, Sixties Garage Punk, Blues, Trash, Surf, Exotica και ό,τι ακόμα υπάρχει και μάλλον δεν το ξέρουμε. Τα live του είναι διάσημα και οι Dj’s -ο μεγαλύτερος 74 ετών- παίζουν αποκλειστικά σε βινύλιο. Αγαπημένη λεπτομέρεια στο χώρο ένα πορτατίφ που βάση του είναι ένα λούτρινο yorkshire…
Schönhauser Allee 176A, Kollwitzkiez
Στάση U-Bahn: Senefelderplatz
www.bassyclub.com