Γιώτα Χουλιάρα
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να παρακολουθεί ταινίες ή σειρές, έβλεπα τον πρωταγωνιστή ή την πρωταγωνίστρια να ξυπνάει νωρίς το πρωί με όρεξη, για να πάει για τρέξιμο στο κοντινό πάρκο ή στους δρόμους της γειτονιάς του. Άπειρες φορές ακολούθησα το παράδειγμά τους. Ξύπνησα νωρίς, έβαλα τα αθλητικά μου και βγήκα για να τρέξω. Η συνέχεια, βέβαια, δεν ήταν τόσο επιτυχημένη, όπως στην κινηματογραφική/τηλεοπτική μεταφορά της. Κάποιες φορές βαριόμουν, κάποιες άλλες έβρισκα ως δικαιολογία τον άσχημο καιρό ή τη δουλειά, και οι καλές προθέσεις μου έμεναν απλά… προθέσεις άνευ αποτελέσματος. Σκεφτόμουν πως, αν είχα μια παρέα, κάποιο άλλο άτομο για να τρέχουμε μαζί, πιθανόν να ήμουν πιο συνεπής στο καθημερινό ή, έστω, εβδομαδιαίο ραντεβού μου με την άθληση.
Πρόσφατα, παρακολουθώντας για πολλοστή φορά τα «Φιλαράκια», την αγαπημένη σειρά της νιότης μας, στάθηκα στο έβδομο επεισόδιο της έκτης σεζόν, με τίτλο «The One Where Phoebe Runs». Σ’ αυτό το επεισόδιο, η Φοίβη με την Ρέιτσελ είναι πλέον συγκάτοικοι και αποφασίζουν να κάνουν μαζί δραστηριότητες για να ενισχύσουν τη φιλία τους. Μια από τις δραστηριότητες που επιλέγουν είναι το τρέξιμο στο πάρκο, αγαπημένη συνήθεια της Ρέιτσελ, αλλά τελικά τα ευτράπελα δεν λείπουν. Το μακρινό 1999 που προβλήθηκε το συγκεκριμένο επεισόδιο (για την ακρίβεια 11 Νοεμβρίου του 1999), ενδεχομένως οι συντελεστές να μην το γνώριζαν, αλλά η περιπέτεια των δυο πρωταγωνιστριών μοιάζει με την πρώτη απόπειρα δημιουργίας μιας άτυπης λέσχης τρεξίματος.
Μερικά χρόνια αργότερα, το 2004, ένας Νεοϋορκέζος ονόματι Mike Saes οργάνωσε νυχτερινές δραστηριότητες τρεξίματος που ξεκινούσαν από το κέντρο της πόλης, περνούσαν πάνω από τον ποταμό East River στο Μπρούκλιν, και γυρνούσαν πίσω. Στη δραστηριότητα αυτή συμμετείχαν διάφορα άτομα, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν οι “Bridge Runners”, όπως ονομάστηκε η ομάδα των ατόμων που λάμβαναν μέρος. Όπως αποκάλυψε αργότερα σχετικό άρθρο στο “Runner’s World”, το κορυφαίο περιοδικό τρεξίματος στον κόσμο, οι άνδρες και οι γυναίκες που συμμετείχαν σ’ αυτή την προσπάθεια δεν ταίριαζαν στο παραδοσιακό προφίλ δρομέα. Με άλλα λόγια, δεν ήταν επαγγελματίες αθλητές, αλλά άνθρωποι που είχαν ένα κοινό στόχο: το τρέξιμο.
Λέσχες Τρεξίματος: Τα clubs που έγιναν δημοφιλή σε όλο τον κόσμο
Αν έχετε δοκιμάσει ποτέ μόνοι σας, γνωρίζετε ότι ίσως είναι δύσκολο να αποκτήσετε το κίνητρο για να βγείτε έξω και να ασκηθείτε. Το ευκολότερο είναι να βρείτε μια δικαιολογία για να μην πάτε. Οποιαδήποτε δικαιολογία – ακόμη και το φαγητό που φάγατε την προηγούμενη ημέρα ή ο κακός βραδινός ύπνος. Την επόμενη, η δικαιολογία θα είναι κάποια κουραστική συνάντηση στη δουλειά, και η υπόσχεση για τρέξιμο θα χαθεί μέσα στον κυκεώνα της καθημερινότητας και των πολλαπλών υποχρεώσεων.
Και, παρόλο που το τρέξιμο θεωρείται συνήθως ένα μοναχικό άθλημα, πλέον υπάρχουν μεγάλες ομάδες/λέσχες ανθρώπων που προσανατολίζονται στη φυσική κατάσταση και στην αγάπη τους για το τρέξιμο ως αθλητική δραστηριότητα.
Οι λέσχες τρεξίματος είναι ακριβώς αυτό που φαντάζεστε: Πρόκειται για ομάδες ατόμων που ενδιαφέρονται να τρέξουν. Κάθε σύλλογος/λέσχη έχει διαφορετικούς κανόνες και δραστηριότητες, αλλά όλοι συνδέονται με την ιδέα ότι μια κοινότητα είναι πάντοτε ισχυρότερη –και απείρως πιο διασκεδαστική– από ένα άτομο. Αυτές οι ομάδες μπορούν να βοηθήσουν στη δημιουργία κινήτρων, να δημιουργήσουν δίκτυα υποστήριξης και να παρέχουν μια υγιή κοινωνική διέξοδο τόσο για τους νέους δρομείς, ανθρώπους καθημερινούς που επιθυμούν απλά να αθληθούν, όσο και για τους βετεράνους του αθλήματος που δεν θέλουν να χάσουν επαφή με την αγαπημένη τους συνήθεια. Οι λέσχες τρεξίματος έχουν αυξηθεί, βοηθώντας τους ανθρώπους να κάνουν φίλους, να βρουν παρέα, να βρουν ανθρώπους με κοινά ενδιαφέροντα, ακόμη και να συναντήσουν τους μελλοντικούς τους συντρόφους.
Διαβάζοντας πρόσφατα σχετικά άρθρα στον ξένο Τύπο, διαπίστωσα ότι, σε ΗΠΑ και Ευρώπη, παρατηρείται μια άνοδος των “running clubs”, όπως είναι η αγγλική τους ονομασία, με τη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, το Λονδίνο, το Βερολίνο, αλλά και την Αθήνα να έχουν πλέον διάφορους συλλόγους. Πολλοί σύλλογοι ξεκίνησαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όταν οι άνθρωποι αναζητούσαν ευκαιρίες να ασκηθούν και να περάσουν με ασφάλεια χρόνο εκτός σπιτιού.
Η δημοτικότητά τους είναι αυξημένη λόγω της ευκολίας δημιουργίας μιας τοποθεσίας Web ή ιστολογίου για την προσέλκυση νέων μελών. Με ενημερωτικά δελτία ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και υπενθυμίσεις αγώνων στην ιστοσελίδα τους ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι απλούστερο και φθηνότερο να διατηρηθεί επαφή με άλλους δρομείς ή ανθρώπους που θέλουν να τρέχουν, από ό, τι ήταν στο παρελθόν.
Κάθε λέσχη μπορεί να επικεντρώνεται και κάπου διαφορετικά. Κάποιες επικεντρώνονται περισσότερο στην προπόνηση, άλλες περισσότερο στην κοινωνική πτυχή του τρεξίματος – κάποιες, μάλιστα, επικεντρώνονται ακόμη και στη φιλανθρωπία, την παροχή προνομίων και τη διοργάνωση εκδηλώσεων για καλό σκοπό. Άλλες, πάλι, είναι αποτέλεσμα δημιουργίας των μελών μιας επιχείρησης ή μιας εταιρείας, και άλλες αποτελούν μικρές τοπικές πρωτοβουλίες σε δήμους και κοινότητες. Το παν είναι να βρούμε την κατάλληλη λέσχη για εμάς, να γίνουμε μέλη και, κυρίως, να είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε το τρέξιμο.
«Η ισχύς εν τη ενώσει», Αίσωπος (620 – 560 π.Χ.)
Τα σημαντικά οφέλη της συμμετοχής σε μια λέσχη τρεξίματος
Η συμμετοχή σε μια λέσχη τρεξίματος μπορεί να μας βοηθήσει να αποκτήσουμε μια ωραία φόρμα και να μας δώσει μια επιπλέον κοινωνική διέξοδο. Κι αυτό, διότι επιτρέπει στους ανθρώπους που ζουν στην ίδια κοινότητα να μοιραστούν το ενδιαφέρον τους, καθώς και συχνά να παρακολουθούν αγώνες και εκδηλώσεις μαζί. Επιπλέον, πολλοί διοργανωτές τέτοιων συλλόγων έχουν μεγάλη εμπειρία στο συγκεκριμένο άθλημα, με αποτέλεσμα να βοηθούν και να καθοδηγούν τα μέλη τους.
Ειδικά για όσους από εμάς ζούμε σε μεγάλα αστικά κέντρα, τα οφέλη είναι πολλαπλά:
Κοινωνική δικτύωση. Οι λέσχες τρεξίματος επιτρέπουν στα μέλη να γνωρίσουν νέους ανθρώπους και να δημιουργήσουν φιλίες μέσω του κοινού ενδιαφέροντος για το τρέξιμο και την άθληση.
Υποστήριξη και ενθάρρυνση. Η ομαδική προπόνηση μπορεί να συμβάλει στην τόνωση της αυτοπεποίθησης, στην εύρεση κινήτρων για να κάνουμε κάτι καλό για τον εαυτό μας, αλλά και στην αφοσίωση στην άσκηση.
Κοινωνική δραστηριότητα. Οι λέσχες τρεξίματος διοργανώνουν συχνά κοινωνικές εκδηλώσεις και συναντήσεις μετά τις προπονήσεις, δημιουργώντας έτσι ένα ευχάριστο περιβάλλον, μέσα στο οποίο μπορεί κανείς να δικτυωθεί και να κοινωνικοποιηθεί (ιδιαίτερα αν πρόκειται για κάποιον που δουλεύει πολλές ώρες και δεν έχει χρόνο για πολλές κοινωνικές επαφές).
Βελτίωση της σωματικής και ψυχικής υγείας. Το τρέξιμο είναι εξαιρετικό για την υγεία. Οι σταθερές προπονήσεις βοηθούν τα μέλη να βελτιώσουν τη φυσική τους κατάσταση, να μειώσουν το βάρος και να ενισχύσουν το ανοσοποιητικό τους σύστημα. Παράλληλα, μπορεί να αποδειχθεί χαλαρωτικό και αντι-στρεσογόνο, συμβάλλοντας στην αποφόρτιση από την αγχωτική καθημερινότητα.
Ανταγωνισμός και κίνητρο. Οι συμμετοχές σε αγώνες και ανταγωνιστικές προπονήσεις παρέχουν ένα κίνητρο για βελτίωση και επίτευξη στόχων.
Διασκέδαση. Το τρέξιμο γίνεται συχνά μια διασκεδαστική εμπειρία, με πολύ γέλιο και χαρά. Ας μη λησμονούμε πως στην εποχή μας, όπου όλα είναι δύσκολα, οι ευκαιρίες να χαιρόμαστε και να γελάμε σπανίζουν και πρέπει να τις εκμεταλλευόμαστε όταν προκύπτουν.
Πρόσβαση σε εξειδικευμένες συμβουλές. Οι λέσχες τρεξίματος παρέχουν συνήθως εύκολη πρόσβαση σε προπονητές και εξειδικευμένα προγράμματα εκπαίδευσης, που μπορεί να βοηθήσουν τα μέλη να εκμεταλλευτούν στο έπακρο το τρέξιμο και να ενισχύσουν τις ικανότητές τους.
«Το τρέξιμο είναι η μεγαλύτερη μεταφορά της ζωής, διότι παίρνεις από αυτό ό,τι δίνεις», έχει πει η διάσημη Αμερικανίδα παρουσιάστρια και τηλεοπτική παραγωγός Όπρα Γουίνφρι, μεταφέροντας επακριβώς τη διάσταση του. Μια διάσταση που μπορεί να αποβεί ακόμη πιο ωφέλιμη αν, μέσω μιας λέσχης τρεξίματος, η άθληση συνδυαστεί δημιουργικά με τη διασκέδαση και τη δέσμευση με την ομάδα. Το κυριότερο είναι ότι δεν απευθύνεται σε αθλητές, αλλά σε καθημερινούς ανθρώπους που επιθυμούν απλά να απολαύσουν το τρέξιμο.
Σε μια εποχή, λοιπόν, που όλοι βρισκόμαστε μπροστά από έναν υπολογιστή ή μια οθόνη, σίγουρα η εγγραφή σε μια τέτοια λέσχη μόνο ευεργετική μπορεί να είναι.
