“Καζαμία του 2019 πήρατε;”, διαβάζω στο Ίντερνετ. Πρόκειται για το δημοφιλέστερο έντυπο στα χρόνια της Κρίσης, λένε οι εκδότες του λαϊκού αυτού αναγνώσματος και πραγματικά δεν είναι να απορείς: σε μια εποχή απόλυτης ανασφάλειας, το να σου δίνεται ένα σημείο αναφοράς για το πώς θα πάνε τα πράγματα (;), ίσως και να λειτουργεί ως φυσικό αντικαταθλιπτικό (ή και σκέτο… καταθλιπτικό, αν το μέλλον προδιαγράφεται θεοσκότεινο).
Το ερώτημα-κόλαφος εδώ έχει δύο σκέλη:
1. Και γιατί να ξέρω εκ των προτέρων πώς θα πάνε τα πράγματα; Για να αφεθώ “στη μοίρα μου”, μια ώρα αρχύτερα;
2. Ακόμα κι αν αποφασίσω ότι “όλα είναι στο χέρι μου”, μήπως, έχοντας μια –έστω αμφίβολη– ιδέα για το τι πρόκειται να συμβεί, στρέφομαι υποσυνείδητα προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση;
“Αν δείτε στο όνειρό σας σερβιρισμένο αφρόγαλα, σημαίνει ότι θα πλουτίσετε αν επιδοθείτε σε επιχειρήσεις, οποιεσδήποτε άλλες εκτός από αγροτικές”, διαβάζω τυχαία ένα λήμμα σε έναν ιντερνετικό καζαμία. Ευτυχώς που το ’μαθα. Γιατί ήμουν έτοιμη να φτιάξω δυο μποστάνια με ντοματιές και ν’ αρχίσω να πουλάω στη γειτονιά. Trendy ντοματο-επιχειρηματίας: το πρωί στα μποστάνια, το απόγευμα στην καφετέρια να πίνω φρέντο καπουτσίνο. Με αφρόγαλα. (Κατ’ αρχάς, ποιος βλέπει στον ύπνο του σερβιρισμένο αφρόγαλα; Ας ξεκινήσουμε απ’ αυτό…)
Όσο κι αν ένας καζαμίας παρουσιάζει ενδιαφέρον από λαογραφικής πλευράς, είναι μάλλον ανησυχητικό το να καταφεύγει κανείς σ’ αυτόν εν έτει 2019, για να μάθει τι του ξημερώνει. Και όχι, ο αντίποδας εδώ δεν είναι τα τσιτάτα, τύπου “Εσύ φτιάχνεις το μέλλον σου!”. Δεν φτιάχνουμε μόνο εμείς το μέλλον μας, δυστυχώς· χρειάζεται να μας ευνοούν και οι συνθήκες, καμιά φορά χρειάζεται και λίγη τύχη, το σωστό timing…
Αλλά σίγουρα είναι στο δικό μας χέρι να καθορίσουμε τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε και λειτουργούμε, να καταστρώσουμε μεγαλεπήβολα (αλλά ρεαλιστικά) πλάνα, να αποφασίσουμε ότι θα προσπαθούμε συνεχώς για το καλύτερο. Έτσι πάντα θα κερδίζουμε, ακόμα κι αν αυτό είναι απλά γνώση – είναι κι αυτή μια μικρή, ανεκτίμητη, περιουσία.
Ποτέ δεν είναι αργά για καινούργια ξεκινήματα, αν νιώθουμε ότι έχουμε βαλτώσει ή αν αποφασίσουμε ότι θέλουμε να κυνηγήσουμε ένα όνειρό μας. Και κάθε μέρα προσφέρεται για να το τολμήσουμε, όποια κι αν είναι η ημερομηνία.
Η αρχή του 2019 θα μπορούσε να σηματοδοτεί και μια νέα προσωπική μας αρχή. Αλλά, και πάλι, η 1η Ιανουαρίου είναι μόνο η συνέχεια της 31ης Δεκεμβρίου. Ας κάνουμε το βήμα και στις 13 Ιανουαρίου, στις 21 Φεβρουαρίου, στις 2 Μαρτίου… Αρκεί να το κάνουμε. Κι ας μην ξέρουμε εκ των προτέρων το αποτέλεσμα. Με αφρόγαλα ή χωρίς.
Μαρία Λυσάνδρου
m.lysandrou@tpb.gr
