Μάτια μου δες το αλλιώς... | Απόψεις - planbemag.gr
Plan Be Mag
Απόψεις

Μάτια μου δες το αλλιώς…

“Κοίτα μια νύχτα έξω που κάνει κι ό,τι κι αν λέμε, κάπου μας πιάνει” λένε οι στίχοι της Λίνας Νικολακοπούλου, “ντυμένοι” με τη μουσική του Θάνου Μικρούτσικου και τη φωνή της Χαρούλας Αλεξίου. Κάπου το άκουσα πρόσφατα κι έπιασα τον εαυτό μου να χαμογελά και να κουνάει το κεφάλι ρυθμικά. “Μάτια μου η Ελλάδα” αρχίζει να σε χαλαρώνει με το που “σκάσουν” οι πρώτες ζέστες, οι δειλές – δειλές εμφανίσεις στα μπαλκόνια και τις παραλίες και τα ακόμη πιο δειλά όνειρα των καλοκαιρινών διακοπών σε κάποιο νησί.

“Κάπου μας πιάνει” μια αισιοδοξία, μια χαλαρή διάθεση και κάπου πιο πέρα μας αφήνει ξανά στη μιζέρια της ρουτίνας και την πίεση της καθημερινότητας.

“Μάτια μου η Ελλάδα” έχει τη μαγική ικανότητα να σε ανεβάσει στα ύψη, αλλά και να σε ρίξει στα πατώματα με τα προβλήματα, τις δυσλειτουργίες, την ανευθυνότητα, την αναβλητικότητα και το συνεχές “πνίξιμο” κάθε αισιόδοξης απόπειρας. Αλλά και πάλι, είναι άλλα τόσα μικρά και όμορφα που μπορούν να σε επαναφέρουν στο χαμόγελο και στο “όλα καλά θα πάνε”. Έστω και για λίγο. Και κάπως έτσι προχωράς. Με πολλά σκαμπανεβάσματα μεν, αλλά με έναν καιρό κι έναν ήλιο κι έναν ουρανό που, πλέον, “τα βάζουν” μαζί σου με κάπως πιο παιχνιδιάρικη διάθεση.

Είναι όλα όμως θέμα οπτικής και προσπάθειας να δεις λίγο την πιο όμορφη πλευρά των πραγμάτων. Αν σ’ έχει απορροφήσει η μίρλα και η μιζέρια τότε τίποτα δεν σώζει και κανένας στίχος, καμία εικόνα, καμία μελωδία δεν πρόκειται να σε παραπέμψει σε κάτι όμορφο. Το “δες μπαλκόνια και ζευγάρια που ‘ναι χρόνια μαζί” για παράδειγμα, δεν θα σου δώσει την εικόνα της αγάπης, αλλά το σκηνικό ενός άντρα με το σώβρακο στο μπαλκόνι και την κοιλούμπα έξω, να τσακώνεται με τη γυναίκα του που φοράει σιθρού νυχτικιά και ρόλεϊ.

Σαφώς και δεν μπορείς να τα βλέπεις όλα θετικά και να είσαι πάντα μες στην τρελή χαρά και την ευτυχία. Αλλά και η συνεχής μιζέρια και μαυρίλα δεν βοηθούν σε κάτι. Έχουμε ανάγκη από λίγη χαρά στην καθημερινότητά μας. Από μικρές στιγμές χαλάρωσης και χαμόγελου. Έτσι, για να σπάει απλά η ρουτίνα. Κι είναι πραγματικά στο χέρι μας να εντάξουμε αυτές τις στιγμές στο “ημερήσιο πρόγραμμα”. Να αφεθούμε έστω και λίγο σε κάτι ωραίο κι ας μοιάζει επουσιώδες ή μικρό κι ασήμαντο. Αυτά τα μικρά, αυτές οι στιγμές είναι που μπορούν να κάνουν τη διαφορά και να ισορροπήσουν λίγο την κατάσταση.