Είσαι ο τύπος που το καλοκαίρι σου έχει μόνο χρώμα μπλε; Που κοιμάσαι και ξυπνάς με το μαγιό; Που αν δεν σου μυρίσει ιώδιο ή χλώριο δεν πάνε καλά οι διακοπές; Αν ναι, τότε χρειάζεται να γνωρίζεις οπωσδήποτε τα παρακάτω.
1 Παραλίες
Προσέχετε σε ποια νερά κολυμπάτε! Το ΠΑΚΟΕ (Πανελλήνιο Κέντρο Οικολογικών Ερευνών), μετά από έρευνα στις ελληνικές παραλίες, σημειώνει:
– Όταν η θάλασσα πρασινίζει, τότε είναι γεμάτη σάπια φύκια και πλαγκτόν.
– Όταν η επιφάνειά της ιριδίζει, τότε είναι γεμάτη πετρέλαιο, πίσσες, λάδια, απόβλητα βόθρων.
– Όταν οι ακτές είναι γεμάτες σκουπίδια, υπάρχει πιθανότητα και η ίδια η θάλασσα να είναι μολυσμένη.
– Τα ακάθαρτα νερά είναι πάντα εστίες μικροβίων.
1 Πισίνες
Οι κυριότεροι παθογόνοι μικροοργανισμοί που μολύνουν την πισίνα είναι οι σιγγέλες, το εντεροαιμορραγικό κολοβακτηρίδιο, ιοί όπως αδενοϊοί, ο ιός της ηπατίτιδας Α, αλλά και διάφορα παράσιτα. Επιπλέον, η λεγιονέλα, καθώς και η ψευδομονάδα, μπορεί να αποτελούν αίτιο λοίμωξης, κυρίως σε συστήματα ζεστού νερού που δημιουργούν υδρατμούς, όπως Spa κ.λπ. Τέλος, μύκητες, όπως δερματόφυτα, μπορεί να μολύνουν τους κολυμβητές.
Βασικά, τα μικρόβια προέρχονται από ρύπανση του νερού της πισίνας από ανθρώπινα περιττώματα, είτε άμεσα από τους λουόμενους, είτε έμμεσα από τη χρήση μη ασφαλούς νερού για την πλήρωση της πισίνας, είτε ακόμα και από μόλυνση του νερού με περιττώματα πουλιών, τρωκτικών ή άλλων ζώων. Άλλη πηγή προέλευσης μικρο-οργανισμών (κυρίως ιών και μυκήτων) μπορεί να είναι το δέρμα λουομένων ή των εργαζομένων κ.λπ. που έρχονται σε επαφή με το νερό.
Σημειώνεται ότι δυνητική εστία μόλυνσης –κυρίως για τις δερματομυκητιάσεις–, εκτός από το νερό, ενδέχεται να είναι και οι μολυσμένες επιφάνειες, αντικείμενα κοινής χρήσης, αλλά και η άμεση επαφή μεταξύ των λουομένων. Πάντως, αν και αυτό καθαυτό το νερό μπορεί αποτελεί εστία λοίμωξης, οι μυκητιάσεις μεταδίδονται κυρίως από την άμεση επαφή ή από κοινή χρήση αντικειμένων (πετσέτες, καθίσματα κ.λπ.).
Οι ασθένειες που μεταδίδονται μέσω των ανακυκλούμενων νερών (πισίνες, τζακούζι), εκδηλώνονται με μολύνσεις των αυτιών, του δέρματος, του αναπνευστικού και των ματιών. Συνηθέστερη εκδήλωση αποτελεί η διάρροια από μικρόβια όπως το κρυπτοσπορίδιο, η σιγκέλλα και το κολοβακτηρίδιο.
Αν γίνεται με βάση τις οδηγίες, η χλωρίωση οπωσδήποτε προστατεύει. Σημειώνεται, πάντως, ότι παράσιτα, όπως η λάμβλια και το κρυπτοσπορίδιο, εμφανίζουν αντοχή στην χλωρίωση. Όταν, λοιπόν, έχουν εμφανιστεί κρούσματα λοιμώξεων από αυτά τα παράσιτα, πρέπει η απολύμανση της δεξαμενής να γίνεται με άλλο τρόπο.
Με λίγα λόγια: Συγκρίνεται η καθαρή θάλασσα;
1 Ωτίτιδα κολυμβητή
Εξωτερική ωτίτιδα είναι η μόλυνση του δέρματος στο κανάλι του εξωτερικού αυτιού. Λέγεται και “αυτί του κολυμβητή”, γιατί το παθαίνουν πολύ συχνά οι κολυμβητές, όπως και τα παιδάκια, το καλοκαίρι που περνούν αρκετή ώρα στη θάλασσα ή την πισίνα.
Το πιο συχνό σύμπτωμα είναι ο πόνος στο αυτί. Μπορεί το παιδί να παραπονιέται ότι θέλει να ξύνει το αυτί του ή να νιώθει κάψιμο. Πρέπει να απευθυνθείτε στον γιατρό και να έχετε υπ’ όψιν ότι, για μερικές μέρες, πρέπει να αποφεύγετε να βρέξετε την περιοχή (στο λούσιμο ή στη θάλασσα) – ή, έστω, να προστατεύετε το αυτί σας με κάποιο τρόπο.
