Λίγο πριν το τέλος του χρόνου, και εν μέσω σχεδόν της σχολικής χρονιάς, κυκλοφόρησε η είδηση για το πρόγραμμα της “Happy Friday” ή, αλλιώς, “Χαρούμενης Παρασκευής”, ως μάννα εξ ουρανού για τους μαθητές των Δημοτικών σχολείων και, φυσικά, για τους γονείς.
της Βίκυς Κόρδα
Πυρετός το Σαββατο… κύριακο!
Αν και Σάββατο, πρωινό εγερτήριο με στρατιωτική πειθαρχία. Πλύσιμο, ντύσιμο, πρωινό γεύμα και… μελέτη.
Τα βασανάκια του σπιτιού είναι δύο: το μικρό είναι μαθητής της Γ’ Δημοτικού και το μεγάλο της Β’ Γυμνασίου. Η μαμά έχει επιφορτιστεί με την επίβλεψη και των δύο.
Κάνει δουλειές και, ταυτόχρονα, λύνει απορίες. Εξηγεί πώς σχηματίζεται το απαρέμφατο αορίστου μέσης φωνής των αφωνόληκτων ρημάτων· εξηγεί τους λόγους που ο Αχιλλέας αποχωρεί από τον Τρωικό Πόλεμο· ελέγχει αν το μεγάλο βασανάκι έχει κατανοήσει το Πυθαγόρειο Θεώρημα σωστά· αν έχει κατανοήσει τις διαφορές των στερεών, των υγρών στοιχείων και των αερίων. Ταυτόχρονα, βάζει το φαγητό στον φούρνο, αδειάζει το πρώτο πλυντήριο, πηγαίνει να απλώσει στο μπαλκόνι, εξηγεί την έννοια των κλασμάτων στο μικρό βασανάκι, κάνει ερωτήσεις εμπέδωσης για την εκστρατεία των Αργοναυτών και συζητά για τα μέσα συγκοινωνίας και μεταφοράς στη Μελέτη Περιβάλλοντος.
Μετά τον πρώτο γύρο διαβάσματος, το μικρό βασανάκι έχει αγώνα ποδοσφαίρου. Όσο είναι στον αγώνα, η μαμά επικοινωνεί τηλεφωνικά με το μεγάλο βλασταράκι, προκειμένου να διαπραγματευτεί τα… Αγγλικά. Καμιά 15αριά ασκήσεις πρέπει να γίνουν και πέφτει στα πόδια του (έστω και διά του τηλεφώνου), προκειμένου να το καλοπιάσει. Μήπως και τις τελειώσει εγκαίρως. Μήπως και εξοικονομηθεί επιτέλους λίγος ελεύθερος χρόνος το απόγευμα του Σαββάτου, κάπου μεταξύ 6 και 9, οπότε αρχίζουν και οι τρεις να γλαρώνουν επικίνδυνα…
Και κάπως έτσι τελειώνει το Σάββατό τους, το Σάββατό μας, για να ξημερώσει η Κυριακή και να ακολουθήσει ένας δεύτερος –εντάξει πιο light τις Κυριακές– κύκλος διαπραγματεύσεων, καλοπιάσματος, αναλύσεων, ασκήσεων κ.λπ., κ.λπ…
Το “μάννα εξ ουρανού” με λίγα λόγια
Και εκεί που έχουμε ήδη μετρήσει πολλούς “πυρετούς τα Σαββατοκύριακα”, αρχίζει να διαδίδεται η είδηση για την εφαρμογή ενός νέου προγράμματος του Υπουργείου Παιδείας, με την ονομασία “Happy Friday” ή, επισήμως, “Τσάντα στο σχολείο”.
Το πρόγραμμα αυτό υλοποιήθηκε αρχικά σε 25 δημόσια Δημοτικά σχολεία της Αττικής, της Αιτωλοακαρνανίας, της Κρήτης και άλλων περιοχών, ενώ από τις αρχές του 2018 επεκτάθηκε στα περίπου 4.400 Δημοτικά της χώρας.
Η “Happy Friday” παρέχει τη δυνατότητα στους μαθητές των Δημοτικών σχολείων να αφήνουν την τσάντα τους στο σχολείο μία Παρασκευή τον μήνα.
Είναι αξιοσημείωτο πως, στα 25 σχολεία όπου εφαρμόστηκε πιλοτικά, υπήρξαν ελάχιστοι μαθητές που προτίμησαν να πάρουν την τσάντα τους στο σπίτι και να μην αξιοποιήσουν τα πλεονεκτήματα του προγράμματος.
Για τους γονείς, ούτε λόγος! Εξάλλου, ποιος τυφλός δεν θέλει το φως του;
Στόχοι του προγράμματος
Βασικός σκοπός του προγράμματος αυτού είναι να δοθεί η ευκαιρία στους μαθητές του Δημοτικού να έχουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο ένα Σαββατοκύριακο τον μήνα, για ξεκούραση και διασκέδαση. Ή για δύο Σαββατοκύριακα, καθώς προβλέπεται η δυνατότητα επέκτασης του προγράμματος, προαιρετικά και με απόφαση του συλλόγου διδασκόντων κάθε σχολείου, σε δύο Παρασκευές τον μήνα.
Και, βέβαια, υποθέτουμε (και ελπίζουμε) πως απώτερος σκοπός του προγράμματος είναι η τσάντα να μένει στο σχολείο… σε μόνιμη βάση και όλη η μελέτη να γίνεται εκεί, πάντοτε στο πλαίσιο του θεσμού του ολοήμερου δημοτικού σχολείου.
Κάλλιο αργά, παρά ποτέ
Είναι προφανές πως, όπως και στο παρελθόν έχει χυθεί πολύ μελάνι, έτσι και στο μέλλον θα εξακολουθήσουν να γράφονται και να υποστηρίζονται ποικίλες απόψεις όσον αφορά το εκπαιδευτικό μας σύστημα, τις ελλείψεις του, τα προβλήματά του, αλλά και γενικότερα τον προσανατολισμό του και τις προτεραιότητες που θέτει.
Σαφέστατα, το πρόγραμμα “Τσάντα στο σχολείο” δεν λύνει τα προβλήματα του εκπαιδευτικού μας συστήματος, τα οποία απαιτούν άλλου είδους αντιμετώπιση.
Ωστόσο, οι πρώτες αντιδράσεις των μαθητών και των γονιών από την εφαρμογή του χαρακτηρίζονται θετικές. Μπορεί η “Happy Friday” να αποτελεί μια σταγόνα στον ωκεανό, αλλά αυτή η σταγόνα δεν παύει να είναι μια σημαντική όαση στην τρελή καθημερινότητα παιδιών και γονιών, ένα διάλειμμα, μια ανάπαυλα και μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να έρθουν οι γονείς πιο κοντά με τα παιδιά τους, αξιοποιώντας έστω το ένα ‘ελεύθερο’ Σαββατοκύριακο κάθε μήνα.
Πάντοτε, βεβαίως, με την ελπίδα η συγκεκριμένη πρωτοβουλία να είναι μόνο η αρχή παρόμοιων προγραμμάτων και ενεργειών (γιατί όχι και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση), προκειμένου οι γονείς να είναι σε θέση να αποφεύγουν το… χάπι της πίεσης και να απολαμβάνουν όμορφες –και ήρεμες– στιγμές με τα παιδιά τους!