Θεόδουλος ΠαπαβασιλείουΜάριε, ετοιμάζεσαι πυρετωδώς αυτή την περίοδο για ένα νέο προορισμό: την υψηλότερη κορυφή του Έβερεστ. Κατ’ αρχάς, γιατί επέλεξες να είναι αυτή η επόμενή σου «περιπέτεια»;
Το Έβερεστ ήταν πάντα ένα παιδικό όνειρο, αν και, στη συνέχεια της ζωής μου, η σκέψη να ανέβω ένα τέτοιο βουνό είχε εξαφανιστεί. Οπότε, έθετα πιο ρεαλιστικούς στόχους.
Στην πορεία, όμως, συνειδητοποίησα ότι μπορεί όντως να έχω λίγες πιθανότητες για να το τολμήσω. Νομίζω ότι έφτασε το πλήρωμα του χρόνου να το δοκιμάσω.
Ξεκινάτε τέλη Μαρτίου. Τι περιλαμβάνει η προετοιμασία μέχρι την αναχώρησή σας;
H προπόνηση είναι σωματική και ψυχική. Η φυσική κατάσταση, η παρατεταμένη έκθεση σε χιονοσκεπείς περιοχές και η αναρρίχηση είναι κάποια από τα κομμάτια της προπόνησης. Επίσης, κοιμάμαι στο σπίτι σε υποξική σκηνή, η οποία προσομοιάζει το υψόμετρο που θα αντιμετωπίσουμε.
Είναι η ψυχολογική ετοιμότητα εξίσου σημαντική με τη σωματική;
Η σωματική προετοιμασία είναι σίγουρα πολύ σημαντική, αλλά χωρίς την ψυχική προετοιμασία δεν ακολουθεί και η σωματική. Αν δεν είσαι έτοιμος να πληρώσεις το «τίμημα», το σώμα δεν θα ακολουθήσει. Οπότε, τα περισσότερα χαρακτηριστικά που απαιτούνται σε τέτοιες προσπάθειες απορρέουν από το ψυχολογικό κομμάτι της προσπάθειας.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις, αλλά και οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι, αυτής της αποστολής;
Οι χιονοστιβάδες, το πέρασμα από τον παγετώνα Khumbu, όπου χρειάζεται οι ορειβάτες να περνάνε με σκάλες μεγάλες ανάμεσα σε τεράστια τμήμα ογκοπάγου, αλλά και η νόσος του υψομέτρου είναι κάποιοι από τους κινδύνους που γνωρίζουμε όλοι ότι υπάρχουν.
Σε υψόμετρο πάνω από τα 8.000 μέτρα, στην ουσία, ο οργανισμός αρχίζει και πεθαίνει επειδή δεν μπορεί να οξυγονωθούν τα κύτταρα του επαρκώς. Οπότε, το μεγαλύτερο στοίχημα είναι να ανέβεις στην κορυφή πριν ο οργανισμός σου αρχίσει να καταρρέει από την έλλειψη οξυγόνου. Το ποσοστό του οξυγόνου που βρίσκεται στην κορυφή του Έβερεστ είναι το 1/3 από αυτό που υπάρχει στην επιφάνεια της θάλασσας.
Δουλεύεις παράλληλα στο μυαλό σου το χειρότερο και το καλύτερο δυνατό σενάριο ή λες «πάμε δυνατά, θα τα καταφέρουμε»;
Δουλεύω στο μυαλό μου κάθε πιθανό σενάριο, καθώς τους κανόνες τούς ορίζει πολλές φορές το βουνό. Για να επιβιώσεις και να καταφέρεις κάποια πράγματα στην ζωή σου, όμως, πρέπει να αναπτύξεις έναν ιδιαίτερο τρόπο αυτοπεποίθησης και πεποίθησης ότι μπορείς να καταφέρεις τα πάντα. Μπορεί να μην είναι στοιχείο του χαρακτήρα σου, αλλά σε τέτοιες καταστάσεις χρειάζεται να αναπτύξεις τέτοια φιλοσοφία. Οπότε, πολλές φορές ξυπνάω και λέω «Είσαι πολύ ικανός, θα το καταφέρεις!».
Η αποστολή αυτή έχει και ένα πράσινο αποτύπωμα. Μίλησέ μας λίγο γι’ αυτό.
Πολύ σωστά. Ένα μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει στην περιοχή του Έβερεστ από τις ορειβατικές αποστολές είναι ότι υπάρχει μεγάλος όγκος σκουπιδιών στα Camps κατά τη διάρκεια της ανάβασης. Οπότε, σκοπός μας ως ορειβατικής ομάδας είναι να αφήσουμε πίσω το μηδενικό μας αποτύπωμα κατά τη διάρκεια της αποστολής.
Έχει κάποιο άλλο στόχο ή κίνητρο αυτή η αποστολή, πέραν της αδρεναλίνης, της πρόκλησης και του… τικ που θα μπει στις μεγάλες και πολύ ιδιαίτερες εμπειρίες ζωής σου;
Κοιτάξτε, σίγουρα η πρόκληση αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της συνολικής εμπειρίας.
Από εκεί και πέρα, όμως, μπορεί ένα άνθρωπος να εξυπηρετεί διττούς σκοπούς. Νομίζω ότι αυτή είναι η μαγική εξίσωση της ζωής: Να κάνεις πράγματα που σε γεμίζουν και, παράλληλα, να υπηρετείς ένα μεγαλύτερο σκοπό από την προσωπική σου ευχαρίστηση. Και τον σκοπό αυτόν τον υπηρετείς πάντα μέσα από την πράξη. Επομένως, θα ήμουν πολύ ευτυχισμένος, αν ένας άνθρωπος, μέσα από τη δική μου προσπάθεια, έπαιρνε τη ζωή στα χέρια του και ανέβαινε το δικό του προσωπικό Έβερεστ.
Aυτή είναι η μαγική εξίσωση της ζωής: Να κάνεις πράγματα που σε γεμίζουν και, παράλληλα, να υπηρετείς ένα μεγαλύτερο σκοπό από την προσωπική σου ευχαρίστηση.
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα ήθελες να κάνεις φτάνοντας στην κορυφή;
Θα ήθελα να δω για λίγα δευτερόλεπτα τη θέα της Γης από το ψηλότερο σημείο της και, στη συνέχεια, να τηλεφωνήσω στην οικογένεια μου και να μιλήσω στις δύο μικρές ανιψιές μου.
Ποια είναι η πιο δύσκολη, η πιο έντονη στιγμή που θυμάσαι όλα αυτά τα χρόνια που είσαι αθλητής υπερ-αποστάσεων;
Αναπόφευκτα υπάρχουν και τέτοιες στιγμές. Μία από αυτές είναι στον περσινό αγώνα 500 χλμ, στον Αρκτικό Κύκλο, όταν πάγωσε το νερό μου και άρχισα να αφυδατώνομαι. Αυτό σήμαινε πως, αν δεν έκανα κάτι γι’ αυτό γρήγορα, θα πάθαινα κρυοπαγήματα.
Και η πιο χαρούμενη, η πιο γεμάτη και συγκινητική;
Η πιο χαρούμενη στιγμή των προσπαθειών είναι όταν γυρνάω στην οικογένεια μου.
Έχεις ήδη βρει τον επόμενο στόχο ή για την ώρα παραμένεις προσηλωμένος στην κατάκτηση του Έβερεστ;
Ένα βήμα τη φορά!
Ποιο μήνυμα θα ήθελες να στείλεις σε όλους αυτούς, σε όλους εμάς, που λυγίζουμε πολλές φορές στην πρώτη δυσκολία και λέμε «Δεν μπορώ, δεν θα τα καταφέρω»;
Όλοι μας λυγίζουμε. Όλοι μας, σε κάποια στιγμή, λέμε «δεν μπορώ, δεν θα τα καταφέρω». Είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης και της διαδικασίας της εξέλιξης του ανθρώπου.
Δεν υπάρχει τέλεια ζωή, τέλειος άνθρωπος, δυνατός ή αδύναμος. Πρέπει, πολλές φορές, να αποδεχόμαστε τις αδυναμίες μας, τις αποτυχίες μας και μετά να προχωράμε. Μόνο μέσα από την αποδοχή αυτών των καταστάσεων μπορεί να εξελιχθεί ο άνθρωπος ουσιαστικά. Και μία ακόμη μαγική λέξη που βοηθάει είναι η λέξη «πίστη». Ό,τι και αν βιώνουμε, όσο δύσκολο και επώδυνο και να είναι, πρέπει να έχουμε την πίστη μας ακέραιη ότι αυτή η στιγμή που βιώνουμε κάτι δύσκολο, είναι ο πρόδρομος για την ευτυχία.
Τις προσπάθειες του Μάριου Γιαννάκου στηρίζουν: Deloitte Greece, Columbia, Breitling, Amino Animo, Geisha, Danone Ελλάδος, Dimello