Αγαπώ τις συνεντεύξεις. Παρόλο που για µένα είναι µακράν τα πιο απαιτητικά κείµενα του τεύχους, την ίδια στιγµή είναι και τα πιο απολαυστικά. Κι αυτό...
«Ελλαδάρα µου!», «Ζούµε στην ωραιότερη χώρα του κόσµου!», «Εδώ γεννήθηκε η δηµοκρατία!», «Όταν εµείς δηµιουργούσαµε πολιτισµό, οι άλλοι έτρωγαν βελανίδια!», και άλλα πολλά τέτοια. Και...
Είναι στο πεζοδρόµιο µια γυναίκα µε αµαξίδιο, σχετικά µεγάλης ηλικίας, µελαµψή, προφανώς ξένη, η οποία ζητιανεύει κρατώντας στο χέρι ένα πλαστικό ποτηράκι, κουνώντας το µπροστά...
Κλισέ ερώτηµα. Και σκληρό. Σκληρό, διότι σε φέρνει προ των ευθυνών σου. Παρακολουθώντας φέτος την παράσταση «Ο Κύκλος των Χαµένων Ποιητών», µοιραία αναρωτήθηκα το ίδιο....
«Διαφορετικότητα»: Ένας όρος που έγινε αδικαιολόγητα «της µόδας» τα τελευταία χρόνια. Κι αυτό, διότι θα έπρεπε να είναι εξαρχής αυτονόητος, κι όχι να λειτουργεί ως...
«Αν είχες την ευκαιρία, από ποιον θα ήθελες, ιδανικά, να πάρεις συνέντευξη;», µε ρώτησε ο Γιώργος Γεροντιδάκης, ενώ προσπαθούσαµε να φτιάξουµε ένα βιντεάκι της συνάντησής...